Görüntüleme
46
İndirme
13
Türk kültürünün köklü geçmişinden temellerini alan Türk edebiyatı, mekân unsurunu da tarihsel gelişiminde yaşadığı dönüşümlere uygun olarak faklı yönleriyle ele almıştır. Mekân-insan ilişkisi bakımından fiziksel özelliklerinin yanında metafiziksel boyutuyla edebî metinlerde sıkça işlenen mekân kavramı, sanatçıların kabiliyetleri dâhilinde her eserde yeniden inşa edilmiştir. Edebiyat ve gerçekliğin organik bağı düşünüldüğünde geçmişten bugüne uzanan mekân biçimlerindeki dönüşümün, edebî eserlere yansıma şekliyle doğrudan ilişkili olduğu rahatlıkla söylenebilir. İster sanat eseri isterse inceleme yahut eleştiri metinleri olsun mekân merkezli eserlerde bu durum genellikle göz önünde bulundurulmuştur.
The Turkish literature, which takes its foundations from the root history of Turkish culture, has also addressed the spatial element in accordance with the transformations in its historical development. The concept of space, which is often processed in literary texts in addition to its physical characteristics in terms of space-human relationship, has been rebuilt in every work within the skills of the artists. Considering the organic bond between literature and reality, it can be easily said that the transformation of spatial forms from the past to the present is directly related to the way literary works reflect. Whether it is an artwork or an examination or a criticism of the text, this situation is often considered in place-centered works.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
