Abstract:

Nezihe Meriç, sanatın, (çocuğun) öğrendiklerini algılamasını kolaylaştıran, onu yaşama hazırlayan en sağlıklı, en kestirme yol olduğunu belirtir. Ayrıca toplumumuzda ne okuyacağını bilememe durumunun olduğunu ve okuma gereksinimi duyacak bir yaşamın da kurulmadığını düşünür. Bununla birlikte, okurunu hayal eder, okurunun da onu merak ettiğini düşünür. Bu makalede, yazar Nezihe Meriç’i geç de olsa tanıyan bir okuru tarafından, yazarın “Küçük Bir Kız Tanıyorum…” serisi özelinde, bireysel ve toplumsal psikolojiye nasıl olumlu katkı sağlayabilme potansiyeli taşıdığı tartışılmaktadır. Bu tartışmada, yurt içinde Nezihe Meriç konusunda yapılan bilimsel çalışmalara, dünyada çocuk edebiyatı konusunda ileri sürülen görüşlere ve yazarın çocuk edebiyatı konusundaki görüşlerine başvurulmakta, “Küçük Bir Kız Tanıyorum…” serisinin neden bireysel ve toplumsal psikoloji açısından olumlu etkileri olabileceği ele alınmaktadır. Bu çalışma, bir derleme çalışmasıdır. Sonuç olarak, “Küçük Bir Kız Tanıyorum…” serisi incelendiğinde, şiddetin olmadığı bir anlatı olduğu, aile üyelerinin duygu ve düşüncelerini ifade edebildiği bir ortamın mevcut olduğu, ebeveynlerin dile önem verdikleri ve çocuğa bu konuda rehberlik ettikleri, toplumun çeşitli özellikleri ile gözlemlenmiş olması ve olduğu gibi yansıtılabilmesi ile yaşama sevinci-neşe bileşenlerinin, öykü serisinde öne çıkan olumlu özellikler olduğu belirtilmiştir.

Keywords: