Özet:

GİRİŞ ve AMAÇ: Ölü doğum, gebelerin bakımını iyileştirmeye yönelik çalışma ve çabalara rağmen birçok ülkede gebeliğin hala çok yaygın görülen olumsuz bir sonucudur. Dünya üzerinde 2,6 milyon üçüncü trimester ölü doğum meydana gelmekte olup bunların %98’i düşük ve orta gelirli ülkelerden bildirilmektedir.Gebelik sonuçları sosyoekonomik durumlarla yakından ilişkilidir. Bu çalışmamızda kliniğimizdeki 2016-2017 yılları arasındaki ölü doğumları analiz etmeyi amaçladık. YÖNTEM ve GEREÇLER: Üçüncü trimesterde 54 ölü doğumun klinik verileri, Ocak 2016 – Temmuz 2017 tarihleri arasında Kocaeli ili Derince ilçesinde Sağlık Bilimleri Üniversitesi Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde insidansı, maternal profili, nedenleri, doğum şekli dahil olmak üzere retrospektif incelendi. BULGULAR: Sağlık Bilimleri Üniversitesi Derince Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde Ocak 2016 ve Temmuz 2017 tarihleri arasında ölü doğum insidansı %1,17 (54/4588)’dir. Ölü doğum insidansı Türk gebelerde %1,12 (47/4195), Suriyeli gebelerde %1,78 (7/393)’dir. Yaşları 17 ile 47 arasında değişmekte olup, ortalama 29,94±7,29 yıldır. Olguların %53,7’si (n=29) normal doğum, %46,3’ü (n=25) sezaryen doğum yapmıştır. Gebelik haftaları incelendiğinde; gestasyonel yaşı 36 haftadan küçük olan olgu oranı %70,4 (n=38), gestasyonel yaşı 37 hafta ve daha uzun süren olgu oranı %29,6 (n=16) olarak saptanmıştır. TARTIŞMA ve SONUÇ: Ölü doğum oranı gebelik ve doğum sırasındaki bakım kalitesinin bir göstergesidir. Doğumla ilgili komplikasyonların önlenmesi, ölü doğumların görülme sıklığının azaltılması için riskli gebeliklerin doğum öncesi bakımının iyi olması ve üçüncü trimesterde yakın izlem oldukça önemlidir. Antenatal fetal monitörizasyonla gebeliğin sonlanması için zamanında ve doğru bir yönetim, ölü doğum vakalarını azaltmada yardımcı olabilir. Ölü doğum oranı ileri yaş gebeliklerde daha yüksektir, bu nedenle ileri yaş gebeliklerin yönetimini güçlendirmek gerekir.

Anahtar Kelimeler: