Özet:

Xenophon, Hiero’da bize alışılmadık bir tiranlık tablosu sunmaktadır: Hiero adlı bir tiran, tiranların yeryüzündekimutsuz kişiler olduğunu iddia ederken, Simonides adlı bir şair tiranlığın mutluluk kaynağı olabileceğini ifade ederek, Hiero’yu teselli etmektedir. Bu iki görüşün, eserin ezoterik boyutunu gözlerden saklamaya hizmet ettiğine dikkatimizi çeken Strauss, On Tyranny adlı çalışmasında, bu küçük hacimli eserin ihtiva ettiği anlam katmanlarını ortaya çıkarmaya çalışır. Strauss’a göre, gerek tiranın dile getirdiği tiranlık eleştirisi gerekse de hayırhah bir tiranlığın mümkün olabileceğini ifade eden tiranlık öğretisi, Xenophon’un asıl ifade etmek istediği şey değildir. Hiero’yu Xenophon’un diğer eserleri ile birlikte bütünlüklü bir bakış açısına tabi tutan Strauss, Xenophon’un Hiero’da yapmak istediği şeyin yasaların ve polis’in bir eleştirisi olduğuna dikkatimizi çeker. Bu eleştirinin işaret ettiği nokta ise felsefi hayat ile siyasi hayatın yani Hikmet ile Polis’in mukayesesidir. Çalışmamızın birinci kısmında, Strauss’un Hiero yorumuna dair genel bir çerçeve çizmeye çalışacağız. Bu çerçevenin ana unsurları, Strauss’un eserlerine damgasını vurmuş olan felsefe/polis gerilimi ve bu gerilimin bir ifadesi olan ezoterik yazım geleneğidir. Çalışmamızın ikinci bölümde, Hiero’nun içeriğine odaklanarak, Hiero ve Simonides arasındaki diyaloğun detaylarını inceleyeceğiz. Üçüncü bölümde ise, Xenophon’un dile getirdiği tiranlık öğretisinin Strauss tarafından ortaya konan ezoterik yorumuna odaklanacağız

Anahtar Kelimeler: