Özet:

Dünya’nın önemli coğrafyaları arasında ye alan Ortadoğu Mezopotamya’sıyla, Asya ve Afrika arasındaki köprü konumuyla, bir geçiş yeri, bir cazibe merkezi görünümündeydi. Bu Haliyle de, tarih boyunca sürekli mücadelelere sahne olmuş, uğruna büyük savaşlar yapılmıştı. Coğrafi stratejik konumundan başka üç büyük dinin kutsal mekânlarının da içinde bulunması, buranın cazibesini artıran önemli başka bir etkendi. Bu özelliklerine ilaveten ticari cazibesi buralar için ayrı bir nüfuz kavgası nedeni idi. Zamanla Osmanlı’ların eline geçen Ortadoğu, 19. yüzyıla kadar, büyük çapta savaşsız ve huzur içinde uzun bir dönem yaşamışlardı. Ancak Osmanlı’nın gücünü yavaş yavaş kaybetmeğe başlamasıyla karışıklıklar uluslar arası nüfuz mücadeleleri yeniden baş göstermeye başlamıştı. Buna karşılık Osmanlı, diğer sorunlu coğrafyalarıyla olduğu gibi buralarla da ilgilenmiş, birçok dinden insanların yaşadığı buralarda çıkan sorunların uluslar arası boyutlara taşınmadan çözülmesine gayret etmiş fakat bir türlü sorunların önünü alamamıştı. Bütün bunlara rağmen bölge için hassasiyetlerini hiç bir zaman yitirmeyen Osmanlı, çözüm arayışlarını da devam ettiriyordu. Bu amaçla bölgeye, profesyonel bir yönetim sergilemesi amacıyla, Tuna, Aydın, Bağdat gibi Devletin önemli ve değişik bölgelerinde valilik yapmış, hatta sadrazam olarak Devletin üst makamlarında görev almış, Avrupalı devlet adamlarınca da yakından tanınan, tecrübeli devlet adamı Mithat Paşa’yı Vali olarak Suriye’ye tayin ediyordu. Osmanlı bu tayinle bölgenin sorunlarını çözme teşebbüslerini devam ettirmek istiyordu.

Anahtar Kelimeler: