Abstract:

GİRİŞ ve AMAÇ: Kist hidatiğin karaciğer ve akciğer dışında yerleşim gösterenleri atipik yerleşimli kist hidatik olarak adlandırılır ve tüm olguların %10’unu oluşturur. Bu çalışmada; atipik yerleşimli kist hidatik olguları değerlendirilerek, özellikle tanıda yaşanan zorluklar irdelenmiştir. YÖNTEM ve GEREÇLER: Ocak 2000 – Aralık 2017 yılları arasında iki üniversite hastanesinde tedavileri yapılan kist hidatikli hastalardan, atipik yerleşimli kist hidatik nedeniyle takip ve tedavileri yapılanların yaş, cinsiyet, şikayet, lezyonların yerleşim yeri, laboratuvar sonuçları, kist rüptürü varlığı, komplikasyonlar, tedavi yöntemi, takip süreleri ve nüks gelişimleri geriye dönük olarak incelendi. BULGULAR: Toplam 139 kist hidatik içerisinde 8’i erkek, 6’sı kız olmak üzere 14 olguda (%10) atipik yerleşimli kist hidatik tanımlandı. Olguların ortalama yaşı 10,9±2,9 yıldı. Soliter atipik yerleşimli kist hidatiklerin 6’sı (%43) dalak, birer tanesi (%7) ise böbrek, urakus, omentum ve retrovezikal yerleşimli idi. Olguların 4’ünde (%28,6) çoklu organ tutulumu vardı. En sık şikayet karın ağrısı ve halsizlik, en sık fizik muayene bulgusu batında hassasiyet ve defans idi. Soliter atipik tutulumu olan olguların (n: 10) hiçbirinde eozinofili görülmedi. Soliter atipik yerleşimli kist hidatikde indirekt hemaglütinasyon testinin duyarlılığı %67,5 idi. Omentum, urakus ve retrovezikal yerleşimli olgularda radyolojik değerlendirme tanıya katkı sağlamadı. Tanı duyarlılığı ultrasonografide %78,5, bilgisayarlı tomografide ise %80 bulundu. Olgular postoperatif ortanca 12 ay (6-36) takip edildi. Nüks görülmedi. TARTIŞMA ve SONUÇ: Spesifik bir muayene bulgusunun olmadığı, radyolojik olarak tanımlanan farklı organ kistlerinde negatif serolojide bile atipik yerleşimli kist hidatik ihtimali akla gelmelidir. Atipik yerleşimli kist hidatikde multiorgan tutulumu daha sıktır.

Keywords: