Özet:

Osmanlı Devleti denildiğinde ilk akla gelen unsurlardan biri de, bu devletin egemen olduğu zaman dilimi boyunca varlığını devam ettiren ve esasen bir gelenek şiiri olan Klâsik Türk Şiiri’dir. Söz konusu şiirde, dinî, tarihî, mitolojik vb. birçok alanın yanında reel hayata dair malzemelerden de geniş şekilde istifade edilmiştir. Bu bağlamda, Osmanlı Devleti’nin hâkim olduğu veya siyasî, sosyal ve kültürel bakımlardan irtibatta bulunduğu coğrafî mekânlardan birçoğu Klâsik Türk Şiiri’nde geniş yer bulmuştur. Şairler, kaside veya tarih gibi şiirlerde bazen mekânları tarihî gerçeklikleri içinde söz konusu etmeyi tercih etmişlerdir. Bununla birlikte, edebî eserin bir gereği olarak, birtakım edebî sanatların ifade imkânlarından yararlanılarak, çoğu kere coğrafî mekânlar bir kurgu çerçevesinde şiirlere yansımıştır. Osmanlı şairlerinin eserlerinde yer verdikleri mekânlar arasında Afrika kıtası da yer almaktadır. Çalışmada, Mağrib ifadesiyle karşılanan Afrika kıtasının ve burada yer alan ülkeler durumundaki Cezayir, Fas, Habeş, Sudan ve Tunus’un Osmanlı Şiiri’nde nasıl kurgulandıkları üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler: