Sosyal bir canlı olan insan çevresiyle ilişki kurmaya ve olumlu yaşantılar geçirmeye ihtiyaç duymaktadır. Çeşitli nedenlerden ötürü bu ihtiyaçları karşılanamayan kişiler birçok sorunla karşı karşıya kalmaktadır. Toplumda gerek fiziksel gerek psikolojik açıdan ihtiyaçlarını karşılama noktasında toplumsal desteğe en çok gereksinim duyan grubun ortopedik engelli bireyler olduğu düşünülmektedir. Bu çalışmada ortopedik engelli bireylerin iyi oluş düzeyleri ile sosyal dışlanma düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma korelasyonel modele göre tasarlanmıştır. Araştırmada ortopedik engelli bireylerin sosyal dışlanma düzeylerinin iyi oluşlarını yordama düzeylerini belirlemek amacıyla doğrusal çoklu regresyon analizi uygulanmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre sosyal dışlanma ile iyi oluş arasında ilişki bulunmaktadır ve sosyal dışlanma iyi oluşun %28’ini açıklamaktadır.
A social living person needs to be connected with his surroundings and to live positive lives. People who are unable to meet these needs are faced with many problems for various reasons. It is believed that the group of people with ortopedic disabilities who are most in need of social support at the point of meeting their physical and psychological needs is the group of people with ortopedic disabilities. This study aims to study the relationship between the levels of well-being of ortopedic disabled individuals and the levels of social exclusion. The research is designed according to the correlational model. The study applied linear multi-regression analysis to determine the levels of the good development of the social exclusion levels of ortopedic disabled individuals. According to the study, there is a relationship between social exclusion and well-being, and social exclusion describes 28% of well-being.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|