Kullanım Kılavuzu
Neden sadece 3 sonuç görüntüleyebiliyorum?
Sadece üye olan kurumların ağından bağlandığınız da tüm sonuçları görüntüleyebilirsiniz. Üye olmayan kurumlar için kurum yetkililerinin başvurması durumunda 1 aylık ücretsiz deneme sürümü açmaktayız.
Benim olmayan çok sonuç geliyor?
Birçok kaynakça da atıflar "Soyad, İ" olarak gösterildiği için özellikle Soyad ve isminin baş harfi aynı olan akademisyenlerin atıfları zaman zaman karışabilmektedir. Bu sorun tüm dünyadaki atıf dizinlerinin sıkça karşılaştığı bir sorundur.
Sadece ilgili makaleme yapılan atıfları nasıl görebilirim?
Makalenizin ismini arattıktan sonra detaylar kısmına bastığınız anda seçtiğiniz makaleye yapılan atıfları görebilirsiniz.
 Görüntüleme 24
Tamoksifen Tedavisi Altında Yeni Tanı Diyabet Gelişimi
2014
Dergi:  
Osmangazi Tıp Dergisi
Yazar:  
Özet:

Diyabet ve kanser arasındaki ilişki bilinmektedir. Diyabeti olan hastalarda postmenopozal meme kanseri sıklığı artmıştır. Ayrıca meme kanserli kadınlar diyabet gelişimi açısından da risk altındadır. Bunun yanında son dönemde meme kanseri tedavisinde kullanılan tamoksifenin de diyabet gelişiminde rol oynayabildiği bildirilmiştir. Tamoksifen, primer meme kanserinin adjuvan hormonal tedavisinde yaygın olarak kullanılmakta olan bir nonsteroidal östrojen antagonistidir. Pankreatik beta hücreleri üzerinde insülin inhibisyonu oluşturarak insülin direnci gelişimine yol açar. Bu gözlemsel çalışmada amacımız hastanemiz onkoloji polikliniğinde takipli meme kanseri olgularının tamoksifen tedavisi öncesi ve sonrasında diyabet gelişimi açısından retrospektif analizinin yapılması ve bununla birlikte tedavi takibinin yeniden gözden geçirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Hastanemiz Onkoloji polikliniğinde meme kanseri tanısıyla takip edilen ve tedavisinde tamoksifen kullanılan hastaların retrospektif dosyaları incelendi. Bilgiler sadece dosya kayıtları esas alınarak değerlendirildi. Tamoksifen başlanmadan önceki ve son başvuru açlık glukoz değerleri değerlendirildi. Yeni tanı konulan diyabet hastaları kaydedildi. Hastaların meme kanseri tanısı aldıklarında menopoz durumları, özgeçmiş ve soygeçmiş bilgilerinin kaydı yapıldı. Özgeçmişinde diyabet tanısı olanlar çalışmaya alınmadı. Çalışmamıza 44 meme kanseri olgusu dahil edildi, 30 kişi tamoksifen tedavisi almış hasta grubu, 14 kişi tamoksifen tedavisi almayan kontrol grubu olarak belirlendi. Çalışmaya dahil edilen olguların yaş ortalaması 50± 9,7 idi. Hasta grubunda 25 kişinin beden kitle indeksi 25 ve üstündeydi. Tamoksifen kullananlarda ortalama kullanım süresi 1.88±1,68 idi. Çalışmaya aldığımız hasta grubunda 15 kişide tamoksifen tedavisi sonrasında yeni tanı diyabet gözlemlendi. Tüm çalışma grubunda tanı aşamasında veson kontroldeki kan glukoz değerleri değişimi arasında istatistiksel anlamlı fark mevcuttu(p=0.001). Hastaların kontrol grubuna göreson kontrol glukoz ölçüm değerleri kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı yüksekti (t=5.661, p < 0.001). Tartışma ve Sonuç Diyabetin kanser gelişimindeki rolü tanımlanmış ve bu ilişki başta hiperinsülinizm olmak üzere, insülin direnci, obezite, beslenme alışkanlıkları, IGF-1 yüksekliği gibi farklı mekanizmalarla açıklanmaya çalışılmıştır. Hayvan çalışmalarında tamoksifenin beta hücre apopitozunu arttırdığı ve insülin sekresyonunu azalttığı gösterilmiştir. Bu sayede diyabete yatkınlık yarattığı açıklanmaktadır. Çalışmamızda tamoksifen tedavisi altındaki 30 kişinin 15’inde yeni tanı diyabet gelişmiştir. Tamoksifenin östrojen reseptörü pozitif hastalara başlanması ve bu hastaların östrojen reseptörü negatif olanlara göre östrojen maruziyetinin ve dolayısıyla diyabete yatkınlığının da fazla olmasının, diyabet gelişiminde rol oynadığı savunulmuştur. Çalışmamızda plazma glukoz değerleri açısından değerlendirildiğinde hastaların son kontrollerindeki ölçümlerin tamoksifen kullananlarda kullanmayanlara göre istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak çalışmamız tamoksifenin insülin direnci ve diyabet gelişimi açısından etkilerini değerlendirmede prospektif randomize kontrollü geniş ölçekli çalışmalara ihtiyaç duyulduğunu göstermiştir. Tamoksifen tedavisi öncesinde hastaların metabolik profillerinin belirlenmesinin yan etki gelişimi açısından ön gördürücü olacağı düşüncesindeyiz.

Anahtar Kelimeler:

New diagnosis of diabetes under Tamoksifen Treatment
2014
Yazar:  
Özet:

The relationship between diabetes and cancer is known. In patients with diabetes, the rate of postmenopausal breast cancer has increased. Women with breast cancer are also at risk of developing diabetes. In addition, it has been that thamoxifen used in the treatment of breast cancer in recent period may also play a role in the development of diabetes. Tamoksifen is a nonsteroidal estrogen antagonist that is widely used in the adjuvant hormonal treatment of primary breast cancer. It creates insulin inhibition on the pancreatic beta cells and leads to insulin resistance development. In this observational study, our goal is to perform a retrospective analysis of the tumor incidents followed in our hospital oncology clinic before and after thamoxifen treatment in terms of the development of diabetes and, at the same time, re-examination of the treatment tracking. The tool and method: The retrospective files of patients followed with the diagnosis of breast cancer in our oncology clinic and used in the treatment of thamoxifen were examined. The information was only assessed on the basis of file records. The glukose values of the first and last application before the start of Tamoksifen were assessed. Diabetes patients newly diagnosed were recorded. When the patients were diagnosed with breast cancer, menopausal conditions, recorded and recorded information were recorded. Those who have been diagnosed with diabetes in their CV have not been taken to work. Our study included 44 cases of breast cancer, 30 people were identified as a patient group receiving thamoxifen treatment, 14 people were identified as a control group without thamoxifen treatment. The average age of the incidents included in the study was 50±9.7. The body mass index of 25 people in the patient group was 25 and above. The average duration of use for people using Tamoksifen was 1.88±1.68. In the group of patients we received to study, a new diagnosis of diabetes was observed after thamoxifen treatment in 15 people. In the entire study group, there was a statistically significant difference between the changes in blood glucose values in the veson control (p=0.001). In the control group of patients, the visual control glucose measurement values were statistically significantly higher according to the control group (t=5.661, p < 0.001). The role of diabetes in the development of cancer has been defined and this relationship has been tried to be explained by different mechanisms such as insulin resistance, obesity, eating habits, IGF-1 levels. Animal studies have shown that tamoxyphen increases beta cell apopitosis and reduces insulin secretion. This makes it clear that diabetes has a tendency. In our study, 15 of 30 people under thamoxifen treatment developed a new diagnosis of diabetes. The start of the estrogen receptor of tomoxyphen in positive patients and the exposure to estrogen and therefore the predisposition to diabetes in comparison with those with the negative estrogen receptor of these patients has been claimed to play a role in the development of diabetes. When our study was evaluated in terms of plasma glucose values, the measurements in patients’ latest controls were statistically significantly higher than those who did not use tamoksifen. As a result, our study has shown that prospective randomized-controlled large-scale studies are required to evaluate the effects of thamoxifen in terms of insulin resistance and diabetes development. We believe that the determination of the metabolic profiles of patients before the treatment of Tamoksifen will be predictive in terms of the development of side effects.

Anahtar Kelimeler:

Atıf Yapanlar
Bilgi: Bu yayına herhangi bir atıf yapılmamıştır.
Benzer Makaleler










Osmangazi Tıp Dergisi

Alan :   Sağlık Bilimleri

Dergi Türü :   Uluslararası

Metrikler
Makale : 832
Atıf : 521
2023 Impact/Etki : 0.037
Osmangazi Tıp Dergisi