Özet:

Bu araştırmada, özel eğitim öğretmenlerinin yardımcı teknolojilere yönelik tutumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma, tarama modeline göre desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu toplam 251 özel eğitim öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Aslan ve Kan (2017) tarafından geliştirilen Yardımcı Teknolojilere Yönelik Tutum Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizi için t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve betimsel istatistikler kullanılmıştır. Araştırmanın verileri cinsiyet, yaş, meslekî kıdem, bölüm, ders alma durumu ve eğitime katılma durumu değişkenleri açısından analiz edilmiştir. Sonuç olarak, özel eğitim öğretmenlerinin yardımcı teknolojilere yönelik tutumları cinsiyet, yaş, meslekî kıdem ve eğitime katılma durumu değişkenlerine göre anlamlı fark göstermezken, bölüm ve ders alma durumu değişkenlerine göre anlamlı fark ortaya çıkmıştır. Alt boyutlar bakımından da aynı sonuçlar elde edilmiştir. Ancak, ders alma durumu için bir alt boyutta anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Ek olarak, eğitime katılma durumu için ise bir alt boyutta anlamlı bir farklılığın olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın sonunda, araştırma bulguları alanyazın çerçevesinde tartışılmış ve uygulamalara yönelik önerilere yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler: