Özet:

Amaç: Bu çalışmanın amacı, boyun kaslarında oluşturulan yorgunluğun, çiğneme kaslarının ağrı eşiği, enduransı ve ağız açma genişliği üzerine akut etkilerini araştırmaktır. Yöntemler: Yaşları 20 ile 25 arasında (X±SS: 21.7±1.18) 14 sağlıklı kadın çalışmaya dahil edildi. Olguların öncelikle, eksik dişleri ve bruksizmleri olup olmadığı, demografik bilgileri ile birlikte kaydedildi. Yorgunluk protokolü öncesi, çiğneme kaslarının ağrı eşiği, maksimum ağız açma genişliği ve 5 dakika sakız çiğneme testi ile çiğneme kasları yorgunluk seviyelerine bakıldı. Daha sonra olgulara yüzüstü pozisyonda, Modifiye Borg Yorgunluk Skalasından 10 puan alana dek, baş fleksiyon ve ekstansiyondan oluşan yorma protokolü uygulandı. Yorgunluk protokolü öncesi uygulanan testler, sonrasında da tekrar edildi. Sonuçlar: Yorgunluk protokolü sonrası, iki taraf masseter kası, sağ temporomandibular ek- lem ve sol temporalis kası ağrı eşiğinde, ağrısız ağız açma genişliğinde ve çiğneme endu- ransında azalma olduğu saptandı (p<0.05). Bireylerin çiğneme kaslarının istirahat yorgunluk seviyelerindeki değişim, istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Tartışma: Çalışmamızda boyun yorgunluğunun akut olarak, çiğneme fonksiyonunun çeşitli parametreleri üzerine olumsuz etkileri görülmüştür. Boyun kaslarındaki yorgunluğun, tempo- romandibular eklem disfonksiyonuna zemin hazırlayacağı düşünülmektedir. 

Anahtar Kelimeler: