Özet:

Şeyh Hâmid-i Velî, IX/XV. asrın öne çıkan sûfîlerinden biri olup Anadolu tasavvuf geleneği açısından önemli bir isimdir. O, müstakil bir tarîkat kurmamakla birlikte Anadolu’nun ilk Türk tarîkatı kabul edilen Bayrâmiyye’nin kurucusu olan Hacı Bayrâm-ı Velî’nin şeyhidir. Bunun yanında tarîkatlarda bir neşve olarak bulunan “melâmet” anlayışını müstakil bir tarîkata dönüştüren silsilenin de öncüsü sayılır. Şeyh Hâmid-i Velî sayıca az olsa da eser telif eden sûfîlerdendir. Kendisine atfedilen üç eseri vardır. Bunlar tasavvuf lisanıyla yazılmış Şerhi Hadîs-i Erbaîn, Zikir Risâlesi ve Silâhü’l-Mürîdîn isimli eserleridir. Ça-lışmanın konusunu oluşturan ve okuz sayfalık dua, vird ve zikirlerinin yer aldığı küçük bir risâle olan Silâhü’l-Mürîdîn’in müstakil bir nüshasına rastlanmış olmamakla birlikte, müellif kendisi, Zikir Risâle-si’nde Silâhü’l-Mürîdîn adlı bir dua mecmuası da telif ettiğinden bahsetmiştir. Nitekim Zikir Risâlesi’nde dua faslında duaların en güzelinin Allah tarafından peygambere indirilen Kur’an olduğunu, sonra sahih senetlerle gelen altı hadis kitabındaki hadislerde bildirilen dualar olduğunu söylemiş, bu duaların hangileri olduğunu Silâhü’l-Mürîdîn adlı eserinde güzel bir tertiple bildirdiğini belirtmiştir. İşte bu makalede ona atfedilen Silâhü’l-Mürîdîn adlı eser değerlendirilecektir.

Anahtar Kelimeler: