Özet:

Bölgede geniş alanlar kaplayan Uludağ göknarı (Abies bornmülleriana Mattf.) ormanları, saf ormanlarının yanısıra doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky) ve sarıçamla (Pinus sylvestris L.) karışık ormanlar oluşturmaktadır. Karışık göknar ormanlarının doğal ağaç tür kompozisyonunun belirlenmesi uygun silvikültürel yöntemlerin seçilmesi açısından önemlidir. yağış miktarının artması ve yüksek atmosferik nem A.bornmülleriana için uygun koşullar oluşturmaktadır. Bununla birlikte, göknar tüm bitki toplumlarının çalı tabakasında görülmektedir. Saf meşcereler oluşturan yöntemlerin (siper durumu ve etek şeridi traşlama) uygulanması karışık meşcerelerin tür bileşimini değiştirebilir. Doğal karışım kombinasyonlarına uygun olmayan karışımlar hassas ormanların oluşmasına neden olmaktadır. Meşcere kuruluşunda meydana gelen bu şekildeki değişimlerle birlikte değişen iklim koşulları, ormanların biyotik ve abiyotik zararlılara hassasiyetini artırmaktadır. Ormanların fonksiyonlarını etkileyen mevcut ve gelecekteki zararlardan oluşabilecek riskleri azaltmak için potansiyel bitki toplumlarını dikkate alan doğaya yakın silvikültür anlayışının benimsenmesi gerekmektedir

Anahtar Kelimeler: