Abstract:

Yirmi birinci yüzyılın ilk on yıl yılında Latin Amerika şehirlerinde artan şiddet, bu olguyu anlamaya ve kamu politikaları ile çözmeye çalışan yerel hükümetlerin, sivil toplumun ve uluslararası örgütlerin dikkatini çekti. Yerel bağlamdan bağımsız olarak, bölgedeki sosyal şiddetin ana karakterleri genelde kenara itilmiş genç erkeklerdir. Bu erkekler mahallelerini “anlam siperlerine” dönüştürürler ve başka bir yöntemler elde edemeyecekleri ataerkinin gücünden paylarını almak için şiddeti araçsallaştırırlar. Mexico City cezaevlerinde yatan 84 genç suçlu ile gerçekleştirilen odak grubu çalışmasını temel alarak, kültürel bir perspektiften çocuk suçluluğunu inceleyeceğim. Bu perspektif, çocuk suçluluğunu cinsiyet rejiminin performatif bir eylemi olarak değerlendirme ve çocuk suçu eylemlerini, R. W. Connell’ın tanımladığı şekliyle, eril protesto ile ilişkilendiren sembolik anlamları tarif etme imkânı tanıyor.

Keywords: