Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
38
İndirme
29
Ludwig Wittgenstein’ın dil, doğruluk ve anlam ile ilgili düşünceleri birinci dönem ve ikinci dönem olarak ele alınmaktadır. Wittgenstein, birinci döneminde, dilin ve düşüncenin dünyayı resmettiğini öne sürmüştür. Doğruluk ve anlam, resim teorisi bağlamında ortaya çıkmaktadır. İkinci döneminde bu düşüncesini terk ederek, pragmatik bir yaklaşım benimsemiş ve dilin sosyal boyutuna yönelmiştir. Bu makalenin temel amacı, Wittgenstein’ın birinci dönemindeki resim teorisi ve anlamla ilgili düşüncelerini ortaya koymak ve bu düşüncelerin barındırdığı sorunlar üzerinde durmaktır. Bu bağlamda, filozofun, birinci dönem düşüncelerini geliştirdiği Tractatus Logico-Philosophicus eseri çerçevesinde dil, doğruluk ve anlamla ilgili görüşleri detaylı olarak incelenerek bu görüşlerin içerdiği sorunlar ortaya konulacak ve bu sorunlara yönelik olası çözüm önerileri tartışılacaktır.
Ludwig Wittgenstein’s thoughts on language, truth and meaning are treated as the first and second period. Wittgenstein, in his first era, suggested that language and thought painted the world. Truth and meaning arise in the context of the theory of the picture. By leaving this thought in the second period, he adopted a pragmatic approach and turned towards the social dimension of the language. The main purpose of this article is to reveal Wittgenstein's ideas about the theory and meaning of the first period and to stand on the issues that these thoughts contain. In this context, the philosopher, in the framework of the work of Tractatus Logico-Philosophicus, in which the first philosopher developed his thoughts, will examine in detail the views on language, accuracy and meaning, identify the problems contained in these views, and discuss the possible solutions to these issues.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
