Görüntüleme
7
İndirme
1
Amaç: Etkinliğimizin amacı TUKMOS (Tıpta Uzmanlık Kurulu Müfredat Oluşturma ve Standart Belirleme Sistemi) Aile Hekimliği uzmanlık eğitimi müfredatında yer alan girişimsel yetkinlikleri simülasyon merkezimizdeki imkanlar kullanılarak Aile Hekimliği Asistanlarına sunularak beceri düzeylerinin arttırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: TÜBİTAK-BİDEP 2237 Destekleme Programı doğrultusunda planladığımız ‘RSİM 1. Aile Hekimliği Asistanları Simülayon Eğitimi’ projesini toplam 32 Aile Hekimi asistanın katılımıyla gerçekleştirdik. Tüm katılımcılara eğitim ön test-son test uygulandı. Ayrıca 34 sorudan oluşan simülasyon eğitimi geri bildirim anketi yapılmıştır. Bulgular: Eğitime katılanların %71,9’u(n:23) kadın, %56,2’si(n:18) üniversite hastanesinde çalışmaktaydı. Hekimlikte geçen aktif çalışma süresi 2 yıldan az olanlar %59,4 (n:19), asistanlık eğitim süresi 2-3 yıl olanlar %53,1 (n:17) idi. Katılımcıların ön test ve son test ortalama puanları karşılaştırıldığında arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu(p<0,001). Sonuç: Yapılan son test puanı cinsiyet, çalışılan kurum tipi, çalışma yılı süresi ve asistanlık eğitim süresine göre kategorize edilen her grupta ön teste göre daha yüksekti. Bu bulgu ışığında verilen eğitimin bütün gruplarda amacına ulaştığını söyleyebiliriz. Gerçekleştirdiğimiz pratik uygulamanın sonuçlarından elde ettiğimiz olumlu sonuçlar nedeniyle simülasyon eğitiminin etkili, yararlı ve ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.
Objective: The purpose of our activity is to increase the skill levels of Family Medicine assistants in the interventional competencies including in the TUKMOS (Medical Specialization Board Curriculum Formation and Standard Setting System) Family Medicine specialization education curriculum by using the facilities in our simulation center. Materıals and Methods: We carried out the 'RSIM 1. Family Medicine Assistants Simulation Education project, which we planned in line with the TUBITAK-BIDEP 2237 Support Program with the participation of a total of 32 Family Medicine assistants. Education pretest-posttest was applied to all participants. In addition, a simulation education feedback survey consisting of 34 questions was conducted. Results: 71.9% (n:23) of the participants in the education were women, and 56.2% (n:18) have been working in a university hospital. Those with an active working period of fewer than 2 years in medicine were 59.4% (n: 19), and those with the assistantship period of 2-3 years were 53.1% (n: 17). When the pre-test and post-test mean scores of the participants were compared, the difference was found to be statistically significant (p<0.001). Conclusion: The post-test score was higher than the pre-test in each group categorized by gender, type of institution, year of work, and duration of the assistantship. In the light of this finding, we can say that the education provided achieved its purpose in all groups. We think that simulation education is effective, useful, and a requirement due to the positive results we have obtained from the results of the practical application we have carried out.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
