Özet:

Ömer Seyfettin, ilk hikâyesini 1902 yılında yazmıştır. Bu yıldan itibaren modern Türk hikâyesinin önde gelen isimleri arasında yer almıştır. Arkadaşları Ali Canip Yöntem ve Ziya Gökalp’la beraber başlattığı Yeni Lisan Hareketi ile ve ondan sonraki süreçte, Türk edebiyatına özellikle hikâye türünde yazdığı eserlerle ciddi katkı sağlamıştır. Varoluşsal bir çığlıkla toplumu yine topluma anlatmıştır. Gerçekleşmesini arzu ettiği fikri dünyayı birçok hikâyesine yansıtmış, bunun yanı sıra toplumun sorunlarını yazın meselesi haline getirmiştir. Üyesi bulunduğu Millî Edebiyat Dönemi zihniyetinin genelinde var olan toplumsal duyuş hassasiyeti Ömer Seyfettin vasıtasıyla hikâye türünde bilinir ve görünür kılınmıştır. Yazar, içinde barındırdığı bu hassasiyetle birçok hikâye kaleme almıştır. Ömer Seyfettin’in toplumda gördüğü ve kendine dert edindiği aksaklık ve bozukluklar, yazarın Eleğimsağma adlı hikâyesinde cinsiyet kültürü, bireyin batıl inanca itilmesi ve bir dinî öge olan hoca üzerinden kendisine yer bulmuştur. Bu çalışmada Eleğimsağma adlı hikâyede Ömer Seyfettin’in mesele ettiği bu aksaklık ve bozukluklar incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler: