Görüntüleme
32
İndirme
10
Bireylerin zaman algısının değişim ve dönüşümü toplumsal yapıyı etkilerken aynı zamanda toplumsal yapıdan da etkilenmektedir. Özellikle Sanayi Devrimi sonrası ortaya çıkan kapitalist ilişkiler zamanı doğal bir süreç olmaktan çıkarmıştır. Günümüzde boş zaman kavramı ücretli çalışanların istihdamda olmadığı zamanlara addedilmektedir. Ancak boş zaman kavramı toplumsal cinsiyete dayalı eşitsizliklerden ciddi şekilde etkilenmektedir. Karşılıksız emek yükünün çoğunlukla kadınlara atfedildiği Türkiye gibi toplumlarda çalışan kadın ve erkeklerin boş zaman algısı ve tercihi ciddi şekilde farklılaşabilmektedir. Bu bağlamda bu çalışmanın temel amacı zaman algısında gerçekleşen dönüşümün toplumsal cinsiyet perspektifiyle birlikte ele alınması, toplumsal cinsiyete dair politik dönüşümlerin belirleyici etkisinin incelenmesi ve çalışan ve çalışmayan kadınlar özelinde zaman yoksulluğunun analiz edilmesidir. Bu amaçla TÜİK 2014-2015 Zaman Kullanımı İstatistikleri kullanılarak betimsel bir değerlendirme yapılmaktadır. Çalışmada zaman yoksulluğunun zaman boyutuna odaklanarak zaman yoksulluğu göreli olarak hesaplanmaktadır. Bu amaçla veri setinde yer alan zaman günlükleri kullanılarak tüm kadınlar, çalışan kadınlar ve çalışmayan kadınlar ile aynı grupların çeşitli yaş grupları için zaman yoksulluğu eşik değerleri ve zaman yoksulluğu oranları hesaplanmaktadır. Çalışmada zaman yoksulluğu eşik değerleri haftalık ortalamalar yerine hafta içi ve hafta sonu için ayrı ayrı hesaplanmaktadır. Hesaplamalar hafta içinde tüm kadınlar için zaman yoksulluğu eşik değeri 174 dakika olarak hesaplanırken çalışan kadınlar için eşik değer 90 dakika ve çalışmayan kadınlar için eşik değer 198 dakika olarak hesaplanmıştır. Söz konusu eşik değerlerin altında keyfi zamana sahip kadınlar zaman yoksulu olarak tanımlanmaktadır. Hesaplamalar hafta içinde çalışan kadınların %56.86’sının çalışmayan kadınların ise %15.26’sının zaman yoksulu olduğunu göstermektedir. Hafta sonunda ise hafta sonu çalışan kadınların zaman yoksulluğu oranı %12 iken hafta sonu çalışmayan kadınların zaman yoksulluğu %11.88 olarak hesaplanmaktadır. Çalışmada ayrıca hafta içi çalışan ve çalışmayan kadınlar için zaman yoksulluğu eşik değerleri ve zaman yoksulluğu oranları farklı yaş grupları için de hesaplanmıştır. Hesaplamalar tüm yaş gruplarında çalışan kadınların zaman yoksulluğu oranlarının, çalışmayan kadınların zaman yoksulluğu oranlarından yüksek olduğunu göstermektedir. Çalışma kapsamında elde edilen bu sonuçlardan yola çıkarak çeşitli politika önerileri sunulmaktadır.
The change and transformation of the individual's perception of time affects the social structure while also affects the social structure. The capitalist relations, especially after the Industrial Revolution, have taken the time from being a natural process. Today, the concept of free time is added to the times when paid workers are not in employment. But the concept of free time is seriously affected by gender-based inequalities. The perception and preference of women and men working in societies such as Turkey, where the unreward labour burden is mostly attributed to women, can vary seriously. In this context, the main objective of this study is to address the transformation in the perception of time together with the social gender perspective, to study the determining effects of political transformations on social gender and to analyze the poverty of time in particular for women working and unemployed. For this purpose, a visual evaluation is made using the 2014-2015 Time Usage Statistics. The study focuses on the time size of time poverty and time poverty is calculated in proportion. For this purpose, using the timelines included in the data set, time poverty limit values and time poverty rates are calculated for all women, working women and unemployed women and different age groups of the same groups. In the study, time poverty margin values are calculated separately for weekly and weekend instead of weekly average. The calculations calculate the time poverty margin for all women per week as 174 minutes while the margin for women working is 90 minutes and the margin for women unemployed is 198 minutes. Women who have time to enjoy under these marginal values are defined as poor in time. The estimates show that 56.86% of women working during the week, while 15.26% of women unemployed, are poor in time. In the end of the week, the number of women working in the weekend is 12%, while in the end of the week, the number of women working in the weekend is 11.88%. The study also calculated time poverty limit values and time poverty rates for weekly working and non-working women for different age groups. Calculations show that women working in all age groups have a higher rate of time poverty than women unemployed have a higher rate of time poverty. From the results of this study, various policy suggestions are presented.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
