Dünya sağlık örgütünün tanımlamasına göre gebelik veya postpartum dönemde yaşamı tehdit edecek düzeyde obstetrik komplikasyon gelişen ancak tesadüfen veya sağlık kuruluşlarında sağlanan iyi bakım sayesinde kurtulup yaşayan olgular neredeyse kaybedilecek (near-miss) olarak adlandırılmaktadır. Maternal near miss morbidite nedenleri arasında plasental yapışma anomalileri, uterin rupture, ablasyo plasenta gibi nedenlere bağlı olarak oluşan obstetrik kanamalar, şiddetli preeklampsi, eklampsi, hipertansif ensefalopati gibi nedenler yer almaktadır. Plasenta perkreta, aşırı kan kaybına neden olarak maternal morbidite ve mortaliteyi belirgin bir şekilde artıran plasental yapışma anomalisidir. Tedavisinde hemodinamik olarak stabil hastalarda fertilite koruma amacıyla konservatif yaklaşımlar sınırlı olarak uygulansa da tedavi şekli genellikle histerektomidir. Plasenta perkreta olgularında multidisipliner yaklaşımla maternal mortalite azaltılabilir. Masif vajinal kanamaya bağlı hipovolemik şok ve asidoz tablosuyla 3. Basamak referans bir hastanenin obstetri kliniğine başvuran, acil sezaryen histerektomi ve bilateral hipogastrik arter ligasyonu cerrahisi ve yoğun kan ürünleri replasmanı ile ölümden dönen (near miss) plasenta perkrata olgusunun sunulması amaçlanmıştır.
According to the definition of the World Health Organization, the level of obstetric complications developing that will threaten life during pregnancy or postpartum period, but by chance or due to good care provided in health institutions, the events that live will almost be lost (near-miss). The causes of maternal near miss morbidity include: placental attachment anomalies, uterine rupture, ablasyo plasenta, obstetric bleeding, severe preeclampsia, eklampsia, hypertensive encephalopathy. Plasenta perkreta is a placental adhesion anomaly that significantly increases maternal morbidity and mortality as a result of excess blood loss. Although conservative approaches are limited to the protection of fertility in hemodynamically stable patients in treatment, the treatment method is usually hysterectomic. In percrete plasenta cases, maternal mortality can be reduced by multidisciplinary approach. Hypovolemic shock and acidosis associated with massive vaginal bleeding. The stage reference is aimed at presenting an emergency caesaric hysterectomy and bilateral hypogastric arterial ligation surgery and the percrata phenomenon of the placenta returning from death (near miss) with the substituting of intense blood products.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|