Atıf Sayısı
4
Görüntüleme
53
İndirme
6
Türkiye’de milliyetçilik genelde sağ ideolojilere mahsus bir kavram olarak düşünülmekte sol ideoloji ise, milliyet veya din olgusundan arınmış ve hatta ona karşı olacak söylemlerle bağdaştırılmaktadır. Milliyetçi merkez sol olarak ön plana çıkan ulusalcılık fikri bu algıyı biraz yıksa da, aslında sol ve milliyetçilik arasındaki ilişkide incelemelerin Türk Solu’nun zirve yaptığı 1960’lı yıllar göz ardı edilerek yapılmış görünmektedir. 1960’lı yıllarda görece Türkiye tarihindeki en hegemonik günlerini yaşayan Türk Solu, çeşitli formlarda kendini göstermiştir. Bu hareketlerin birçoğunun Kemalizm’in ve antiemperyalist bir ruhtan kaynaklı milliyetçiliğin etkisinden çıkamadıkları rahatlıkla söylenebilecektir. Radikal birkaç örnek dışında sol hareketlerde bariz bir milliyetçilik vurgusu vardır. Özellikle Yön, TİP ve MDD hareketlerinin bazı söylemlerinde hâkim bir Türk milliyetçiliği (ulusalcılığı) gözlemlenmektedir. Keza benzer şekilde TKP/ML hareketi de bariz bir şekilde Kürt milliyetçisidir. Sol hareketlerin milliyetçiliğe yaklaşımları çoğunlukla sömürge karşıtı ve tepkisel milliyetçilik olarak gelişmiştir. 1960’lı yıllardaki sol hareketlerin Milliyetçiliğe yaklaşımları ise kimi zaman pragmatist nitelikler taşısa da, samimi inançlar barındırdığı da inkâr edilemeyecektir. Çalışmada tespit edilen önemli bir nokta ise Sosyalist tezlerle öne çıkan sol hareketlerin, milliyetçi argümanları sosyalizmin temel argümanlarından bile daha çok vurgulamış olmalarıdır. Hülasa 1960’lı yıllarda Türk solu milliyetçi ve sosyalist bir almaşıklığa sahip görünmektedir.
In Turkey, nationalism is often considered a concept of right-wing ideology, while left-wing ideology is aligned with statements that have been removed from the nationality or religious fact and will even be against it. Although the idea of nationalism that comes to the front of the nationalist center left is slightly destroying this perception, it seems that the studies of the relationship between the left and nationalism have been ignored in the 1960s when the Turkish Left summit. In the 1960s, the Turkish Left, who lived the most hegemonic days in the history of Turkey, showed himself in various forms. Many of these movements can be easily said that they can’t come out of the influence of Kemalism and anti-imperialist spirit-based nationalism. Except for a few radical examples, there is a clear emphasis on nationalism in the left movement. Specifically in some statements of the Yön, TIP and MDD movements, a ruling Turkish nationalism (nationalism) is observed. The TKP/ML movement is clearly a Kurdish nationalist. The approaches of the left movements to nationalism have mostly evolved into anti-colonial and reactive nationalism. The approaches of the left movements to nationalism in the 1960s, although sometimes they have pragmatic qualities, will not be denied that they have intimate beliefs. One important point found in the study is that the left-wing movements that stand out by socialist theories have emphasized nationalist arguments even more than the basic arguments of socialism. In the 1960s, the Turkish left appears to have a nationalist and socialist empathy.
Nationalism is generally considered a right ideology, while left ideology is associated with anti-communist discourses such as non-nationalism or irreligious in Turkey. Although the idea of left-wing nationalism (ulusalcılık), which has come to the fore as the nationalist center-left, slightly demolishes this perception, the 1960s, when the Turkish Left reached its peak, are ignored. The Turkish Left, relatively which lived its freest days in the history of Turkey with the 1961 Constitution, has manifested itself in various forms. It can be easily said that many of these movements could not get out of the influence of Kemalism and nationalism originating from an anti-imperialist spirit. Apart from a few radical examples, there is an obvious emphasis on nationalism in left movements. Especially in some discourses of Yön, TİP and MDD movements, a dominant Turkish nationalism is observed. Likewise, the TKP / ML movement is clearly Kurdish nationalist. Left movements' approach to nationalism has mostly developed as anti-colonial and reactive nationalism. Although their approach to nationalism sometimes carries pragmatist qualities, it cannot be denied that it contains sincere beliefs. An important point determined in the study is that the left movements that came to the fore with Socialist theses emphasized the nationalist arguments even more than the basic arguments of socialism. In short, the Turkish left seems to have a nationalist and socialist alternative in the 1960s.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
