Özet:

Bu araştırmada, değişik spor branşlarında yer alan elit seviyedeki sporcular ile sedanter bireyler arasındaki H/Q oranlarının belirlenmesi ve elde edilen veriler ışığında, sakatlık eğilimlerinin ortaya konulması amaçlandı. Çalışmaya, Afyonkarahisar ilinde aktif olarak farklı branşlarla uğraşan 30 sporcu yaş: 20,70±2,4 ve 30 kontrol grubu yaş: 20,87±2,4 alındı. Sporcu olan deneklerin en az haftada 5 gün spor yapmaları ve en az 5 yıl aktif sporcu olmaları şartı arandı. Araştırmaya katılan deneklerin diz fleksiyon ve ekstansiyon kas kuvvetleri 60o/saniye ve 180o/saniyelik açısal hızlarda Biodex System-3 marka izokinetik dinamometreyle ölçüldü. Araştırma verilerinin analizleri SPSS istatistik paket programında yapıldı. Sporcu ve kontrol gruplarının dominant ve nondominant ekstremitelerinin izokinetik kuvvetlerinin ölçüm sonuçları, Independent-Samples T Testi kullanarak değerlendirildi ve anlamlık düzeyi 0,05 ve 0,01 olarak belirlendi. Yapılan bu araştırmada kontrol grubunun dominant ekstremite 60o/s ve 180o/s açısal hızlardaki H/Q zirve tork oranlarının sporcu grubuna göre yüksek olduğu görüldü. Bu durum istatistikî olarak anlamlı bir farklılığı gösterdi Nondominant ekstremitede 60o/s açısal hız H/Q zirve tork oranlarında gruplar arasında anlamlı bir farklılık görülmezken, 180o/s açısal hız H/Q zirve tork oranlarında kontrol grubu lehine istatistiki olarak anlamlı bir farlılık olduğu tespit edildi. Sporcuların dominant ekstremite H/Q oranları, nondominant ekstremite H/Q oranlarından yüksek olduğu görüldü . Ancak farklılıkların sakatlanma konusunda kritik değer olarak kabul edilen % 10’un üzerine çıkmadığı belirlendi. Araştırmaya katılan sporcu ve kontrol grupları arasında H/Q oranlarında anlamlı farklılıklar görüldü. Bu durum deneklerin birinci derecede sakatlanma eğilimi içerisinde olmamalarına rağmen, hamstring kas grubuna yönelik çalışmalara yeteri kadar önem vermediklerini gösterdi.

Anahtar Kelimeler: