Abstract:

Bu çalışma, aday hemşirelerin kadrolu hemşire olarak “atanıp atanmamaya” yönelik kaygı ve umutsuzluk düzeylerinin incelenmesi amacıyla planlanan, tanımlayıcı tipte bir çalışmadır. Araştırma kapsamına, 2007- 2008 öğretim yılında İzmir ilinde bulunan bir Hemşirelik Yüksekokulu’nun 4. sınıfında öğrenim görmekte olan öğrencilerden, araştırmaya katılmayı kabul eden 131 öğrenci alınmıştır. Veri toplama aracı olarak aday hemşirelerin sosyo - demografik özelliklerini içeren “Kişisel Bilgi Formu”, Spielberg’in “Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri” ve Beck’in “Umutsuzluk Ölçeği” kullanılmıştır. Bu çalışmada Durumluk - Sürekli Kaygı Ölçeği’nin Cronbach alfa iç tutarlık katsayısı r=,92 olarak bulunmuştur. Umutsuzluk Ölçeği’nin alfa iç tutarlık katsayısı ise r= ,82 olarak bulunmuştur. Verilerin değerlendirilmesinde, korelasyon, student t testi ve varyans analizleri uygulanmıştır. Aday hemşirelerin Durumluk Kaygı Ölçeği’nin ve Sürekli Kaygı Ölçeği’nin toplamında aldıkları puan ortalamaları orta düzeyde bulunmuştur. Umutsuzluk Ölçeğinin Gelecek İle İlgili Duygular ve Beklentiler, Motivasyon Kaybı, Umut alt boyutlarında ve Umutsuzluk Ölçeğinin toplamında aldıkları puan ortalamaları düşük düzeyde bulunmuştur. Aday hemşirelerin belli bir işte çalışma durumu, hemşirelik mesleğini seçme durumu, mesleği sevme durumu ve atamanın sınavla olması ile ilgili endişe durumuna göre kaygı ve umutsuzluk düzeyleri arasında fark olduğu saptanmıştır. Belli bir işte çalışmayan, hemşirelik mesleğini kendi isteği ile seçen, hemşirelik mesleğini seven, atamanın sınavla olması ile ilgili endişe duymayan öğrencilerin kaygı ve umutsuzluk düzeyleri daha düşük bulunmuştur. Bu sonuçlar doğrultusunda; aday hemşirelere okullarda mezuniyet sonrası çalışabilecekleri alanlar konusunda seminerler verilmesi, hemşire kadrolarının sayısının arttırması, günümüzde fazla gelişmeyen iş sağlığı, okul sağlığı gibi hemşirelik dallarında hemşirelerin bu bölgelere istihdam edilmesi önerilmektedir.

Keywords: