Görüntüleme
46
İndirme
9
Bu araştırmada, sınıf öğretmenlerinin karar verme becerileri ile öz düzenleme becerileri arasındaki ilişkinin karma araştırma yöntemi doğrultusunda incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma, karma araştırma yöntemlerinden olan açımlayıcı sıralı desen çerçevesinde yürütülmüştür. Araştırmanın ilk aşaması olan nicel çalışma, 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Erzurum ili Aziziye, Palandöken ve Yakutiye ilçelerinde bulunan sınıf öğretmenleri ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın nicel boyutu, amaçlı örnekleme yöntemiyle belirlenen 345 sınıf öğretmeni, nitel boyutu ise çalışma grubundaki öğretmenler arasından amaçlı örnekleme yoluyla seçilen 50 sınıf öğretmeni ile yürütülmüştür. Araştırmanın nicel verileri “Melbourne Karar Verme Ölçeği” ve “Öz Düzenleme Ölçeği” ile nitel verileri ise araştırmacı tarafından hazırlanan “Yapılandırılmış Görüşme Formu” aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen nicel bulgular doğrultusunda öz düzenleme becerisinin karar vermede öz saygı ile negatif, karar stilleri ile pozitif ilişkisi olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte karar verme becerisinin en güçlü yordayıcısının öz düzenleme alt boyutlarından öz izleme olduğu tespit edilmiştir. Nitel boyutta uygulanan yapılandırılmış görüşme formlarının analizinden ise öğretmenlerin öz düzenleme becerisi ve karar verme becerisi arasında ilişki olduğunu düşündükleri görülmüştür. Bununla birlikte öğretmenlerin karar verme becerisi ile öz düzenleme becerisi arasındaki ilişkiyi daha çok öz düzenleme becerisinin karar verme becerisini yordaması yönünde değerlendirdikleri analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar doğrultusunda nitel yöntemlerle elde edilen bulguların nicel bulguları açıkladığı ve desteklediği belirlenmiştir.
In this study, it is aimed to examine the relationship between classroom teachers' decision-making skills and self-regulation skills in the direction of the mixed research method. This study is conducted with explanatory sequential design, one of the mixed research designs. The first stage of the study, quantitative study, is conducted with the classroom teachers working in Aziziye, Palandöken and Yakutiye countries of Erzurum province in 2018-2019 academic years. The quantitative dimension of the study was conducted with 345 primary school teachers selected with the purposive sampling method, and the qualitative dimension was conducted with 50 classroom teachers selected with purposeful sampling among the teachers in the study group. The quantitative data were collected through the “Melbourne Decision-Making Questionnaire” and the “Self-Regulation Questionnaire”, and the qualitative data were collected through the “Structured Interview Protocol”. According to the quantitative findings obtained from the study, it has been determined that self-regulation skills have a negative relationship with self-esteem in decision-making and have a positive relationship with decision styles. However, the self-monitoring sub-dimension of self-regulation has been found to be the most powerful predictor of decision-making skills. From the analysis of the structured interview protocols applied in the qualitative dimension, it has been seen that the teachers think that there is a relationship between self-regulation and decision-making skills and they more likely evaluate this relationship as self-regulation skill predicts the decision-making skills. Accordingly, it has been determined that the findings obtained through qualitative methods explain and support the quantitative findings.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
