Özet:

Sultan II. Abdülhamit tarafından, azınlık aşiret ve kabile çocuklarının daha geniş bir politikanın parçası olarak Osmanlı Devleti’ne bağlılıklarının arttırılması amacıyla ve devleti daha da güçlendirebilmek için açılmış olan Aşiret Mektepleri devletin “tartışmalı” reformlarından biri olarak tanımlanabilir. Her ne kadar bu program (okullar) 15 yıl gibi (1892-1907) kısa bir süreliğine devam etmiş olsa da, özellikle faaliyet gösterdiği dönem için eşsiz bir durum arzetmekte ve akademik analiz gerektirmektedir. Bu makale bu okulların ne zaman, nerede ve niçin faaliyet gösterdiklerini açıklayarak bunların öğrencilerine dini eğitim ve Türkçe öğretimine dayanan programlarının aşiretler üzerindeki etkilerini inceleyerek bu okulların iddia edildiği gibi planlanmış bir sosyal mühendislik sürecinin ürünü olup olmadıklarını analiz etmeyi ummaktadır.

Anahtar Kelimeler: