Özet:

Amaç: Bu çalışmanın amacı, tek aşamalı self-etch ve üniversal adeziv sistemlerin polimerizasyon sonrası meydana gelen tükürük kontaminasyonunda, uygulanan farklı yüzey düzenleme yöntemlerinin kullanılan adeziv sistemlerin dentine bağlanma dayanım değerlerini karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu invitro çalışmada makaslama bağlanma dayanım testi için kullanılmak üzere 48 adet çürüksüz, restorasyonsuz premolar diş toplandı. 48 adet diş, kullanılan adeziv sistemlere All-bond SE, All-bond Universal göre rastgele 2 gruba ayrıldı. İki adeziv sistem ve buna karşılık gelen kompozit rezinler üç farklı yüzey düzenleme yönteminde dentine bağlandı: Grup 1 kontrol : adeziv/kompozit; Grup 2: adeziv polimerize olmuş /tükürük/yıkama/kurutma/adeziv/ kompozit; Grup 3: adeziv polimerize olmuş /tükürük/yıkama/ ront frez/yıkama/kurutma/ adeziv/kompozit. Örnekler 37ᵒC distile suda 24 saat boyunca bekletildikten sonra makaslama testi uygulandı.Veriler tek yönlü varyans analizi ANOVA testi ve Tukey çoklu karşılaştırma testi kullanılarak değerlendirildi. Bulgular:Tek basamaklı self-etch adeziv sistem için oluşturulan alt gruplar arasında A1 ve A3 alt gruplarının dentine bağlanma dayanım değerleri benzer p>0,05 , A2 alt grubunun değerleri ise diğer alt gruplardan A1-A3 istatistiksel açıdan anlamlı derecede düşük bulundu p0,05 . Sonuç:Polimerizasyon sonrası tükürükle kontaminasyon meydana geldiğinde; yüzey düzenleme yöntemi olarak adeziv tabakanın bir frez yardımıyla kaldırılıp adezivin tekrar uygulandığı gruplarda, yıkama-kurutma sonrası adeziv uygulamasının tekrarlandığı gruplara göre dentine bağlanmada daha iyi sonuç elde edilmiştir

Anahtar Kelimeler: