Özet:

Bu araştırma, İmam Hatip Liselerinde görev yapmakta olan Arapça öğretmenlerinin Arapça öğretimi sırasında kullandıkları yöntemleri tespit etmeyi amaçlamaktadır. Bu sebeple araştırma, tarama modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın örneklem grubunu İstanbul ilindeki İmam Hatip Liselerinde çalışan 75 Arapça öğretmeni oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen Arapça Öğretiminde Yöntem Bilgisi Ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçekle toplanan veriler, frekans ve yüzde analizi, bağımsız gruplar t testi ve tek yönlü varyans analizi (anova) kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonunda, İmam Hatip Liselerinde görev yapan Arapça öğretmenlerinin yöntem seçiminde genellikle 4 temel dil becerisini (dinleme, konuşma, okuma, yazma) dikkate aldıkları, iletişimsel dil öğretim yöntemini kullandıkları ve materyal olarak da ders kitaplarını tercih ettikleri tespit edilmiştir. Bu minvalde İmam Hatip Liselerinde yürütülen Arapça öğretimindeki ciddi sıkıntıların öğretmenin yöntem bilgisi yeterliğinden ziyade başka faktörlerden (müfredat, öğrenci hazır bulunuşluğu, sınıf mevcudu… vb.) kaynaklandığı gözlemlenmektedir. Ayrıca öğretmenlerin yöntem bilgileri demografik bilgileri ile kıyaslandığında cinsiyet, mezun olunan yüksek öğretim kurumu, mesleki kıdem, haftalık Arapça ders saati, kurs ve seminerlere katılım sayısı ve hizmet içi eğitime duyulan ihtiyaç düzeyi açısından anlamlı düzeyde farklılaşmadığı tespit edilmiştir ve öğretmenlerin ihtiyaç duydukları konularda hizmet içi eğitim alarak, Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü tarafından hazırlanan kurs ve seminerlerden tam fayda sağlayabilmeleri için gerekli çalışmalar yapılmalıdır.

Anahtar Kelimeler: