İşletme yönetimleri tarafından hazırlanıp sunulan finansal tablolar, bazen yöneticilerin özel hedeflerine ulaşmak için uyguladıkları politikalar nedeniyle gerçeği yansıtamayabilir. Finansal tabloların doğru ve güvenilir olmasının önüne geçen bu uygulamalar; yaratıcı muhasebe uygulamaları veya finansal bilgi manipülasyonları olarak adlandırılabilir. Uluslararası literatürde söz konusu yaratıcı muhasebe uygulamalarının varlığının araştırılması, finansal manipülasyonların tespit edilmesi, kurumsal yönetimin etkinliğinin, denetim komitelerin etkinliğinin ve işletmelerde hile ve usulsüzlüklerin araştırılmasında kâr yönetimi önemli bir unsur olarak kabul görmektedir. 1985 yılında Healy’nin, kişisel teşvik primlerini arttırmak isteyen yöneticilerin kârı arttırıcı yönde kâr yönetimi uygulayıp uygulamadıklarını test etmek amacıyla gerçekleştirdiği çalışmada ortaya attığı ihtiyari tahakkuk modeli, aradan geçen otuz yılda birçok yazar tarafından geliştirilerek günümüze ondan fazla modelin ulaşmasına öncülük etmiştir. Söz konusu modeller, uluslararası literatürde 1985’den itibaren kar yönetiminin tespit edilmesinde bir ölçüt olarak yaygın şekilde kullanılırken, Türkiye’de gerçekleştirilen çalışmalarda, ihtiyari tahakkuk modellerinin kullanımına 2000 yıllarından itibaren rastlanmaktadır. Diğer yandan, söz konusu modellerin ihtiyari tahakkukları tahmin edebilme ve kâr yönetimini ortaya çıkarabilme yetileri ve sonuçlarının karşılaştırılabilir olup olmadığı uluslararası literatür tarafından tartışılmaya devam ederken, Türkiye örnekleminde bu modellerin kullanım oranının ortaya konması bu çalışmanın motivasyonunu oluşturmuştur. Bu kapsamda, bu çalışmanın amacı Türkiye’de gerçekleştirilmiş olan ampirik çalışmalarda ihtiyari tahakkuk modellerinin kullanımında; model tercihlerini ve kullanım sıklıklarını ortaya koymaktır. Bu kapsamda, Türkiye’de ihtiyari tahakkuk modellerini kullanarak gerçekleştirilmiş çalışmalar taranmış ve değerlendirilmek üzere 92 ampirik araştırma tespit edilmiştir. Değerlendirme sonucunda yaygın bilinen ihtiyari tahakkuk modellerinden, Modifiye Edilmiş Jones Model (1995), Beneish Model (1997) ve Kothari Model (2005)’in ulusal literatürümüzde en fazla tercih edilen modeller oldukları görülmüştür.
Financial reports prepared and presented by business managers may not sometimes reflect the truth due to the policies that managers implement to
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|