Özet:

2000’li yılların ilk on yılında Türkiye-İran ilişkilerinde işbirliği öyle bir seviyeye ulaştı ki, AKP döneminde Türk dış politikasının Batı ekseninden kayıp kaymadığı dahi sorgulanır oldu. Son on yılda Türkiye-İran ilişkilerindeki yakınlaşmaya rağmen, her iki ülke birbiri için bölgesel rakip olmaya devam etmektedir. Türkiye ve İran arasında devam eden bölgesel rekabetin göstergelerinden bir tanesi, “Arap Baharı” olarak tanımlanan devrimci halk ayaklanmalarına karşı iki ülkenin farklı bakış açılarıdır. Bu makale şu sorulara yanıt bulmaya çalışmaktadır: Arap sokaklarındaki gelişmelere karşı İran ve Türkiye algısının farklılıkları nelerdir? Söz konusu iki ülke, bu gelişmeleri nasıl tanımlamaktadır? Arap Baharına karşı Türkiye ve İran’ın farklı tutumlarının arkasındaki nedenler nedir? İki ülkenin farklı tutumları ikili ilişkilerini nasıl etkilemektedir? Bu makale, Türkiye ve İran arasındaki esas rekabetin, kendi yönetim modellerini bölgede yeni kurulan rejimlere kabul ettirebilmek için sürdürdükleri yumuşak güç üzerinden devam ettiğini savunmaktadır.

Anahtar Kelimeler: