Özet:

Dünya üzerinde farklı düzeylerde olanaklara sahip olan insanlar, özellikle hayatını idame ettirebilmesi için öncelikle gıda gereksinimini ve daha sonra güvende olma ihtiyacını gidermektedir. Daha iyi olanaklara sahip olan insanlar da bu gibi temel ihtiyaçlarını gerçekleştirdikten sonra daha farklı isteklerini ve ihtiyaçlarını karşılamak istemektedir. Abraham Maslow da bu mantıkla yola çıkarak İhtiyaçlar Hiyerarşisi kuramını ortaya koymuştur. İnsanların gereksinimlerini incelemek amacıyla ortaya atılan bu güdüleme kuramı, beş ana grupta toplanmaktadır. Tatmin edilmiş bir ihtiyacın ihtiyaç olmaktan çıktığını belirten Maslow, insanın ve onun davranışlarının tatmin edilmemiş duygular tarafından ele geçirildiğini belirtmiştir. Turizm gereksiniminde ise insanlar, farklı bölgelere seyahatler gerçekleştirerek konakladıkları bölgede eğlenme, dinlenme, gezme, görme, yeme-içme ve yeni şeyleri keşfetme gibi ihtiyaçlarını tatmin etmek istemektedir. Maslow’un İhtiyaçlar Hiyerarşisi kuramında belirttiği gibi temel düzeyde tatmin edilmeyen gereksinimler var olduğu sürece insanların turizm faaliyetlerine katılımı beklenmemektedir. Diğer bir deyişle, yemek yeme, uyuma, güvende olma gibi temel ihtiyaçlarını karşılayamayan insanların bu istek ve ihtiyaçlarını gerçekleştirememesi durumundan dolayı turizm gibi zaman ve ekonomik güç gerektiren bir aktiviteye katılmada problem yaşayacağı düşünülmektedir. Bu araştırmada Maslow’un İhtiyaçlar Hiyerarşisi kuramı kapsamında temel düzeydeki ihtiyaçları tatmin edilmemiş insanların turizm hareketlerine katılımları üzerine ilişkisel bir değerlendirme amaçlanmıştır. Araştırmanın amacına ulaşabilmesi için daha önce yayımlanmış olan konu ile alakalı çalışmalardan ve turizm istatistiklerinden faydalanılmıştır.

Anahtar Kelimeler: