Özet:

Amaç: Okul çağı çocuklarında (6-10 yaş grubu) şekerli içecek tüketimiyle obezite riski arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Bireyler ve Yöntem: Çalışmaya 6-10 yaş arası 300 öğrenci dahil edilmiştir. Öğrencilerin antropometrik ölçümleri [boy, vücut ağırlığı, bel çevresi], beslenme alışkanlıkları ve şekerli içecek tüketim sıklıkları incelenmiştir. Şekerli içecek tüketim sıklığı kullanılarak çocukların bir günde tükettiği şekerli içecek miktarı hesaplanmıştır. Bir günde tüketilen miktar <250 mL ise günde 1 porsiyon, >250 mL ise günde 1 porsiyondan fazla olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Yaş ortalaması 8.3±1.19 yıl olan 160 erkek (%53.3) ve 140 kız (%46.7) çocuk çalışmaya katılmıştır. Çocukların beden kütle indeksi (BKİ) ve bel/boy ortalamaları sırasıyla 16.5±2.79 kg/m2 ve 0.48±0.04’dir. Çocukların BKİ Z skor sınıflamasına göre %3.7’si çok zayıf, %18.0’i zayıf, %54.0’ü normal, %15.3’ü hafif şişman ve %9.0’u şişman grubundadır. Çocukların hepsinin şekerli içecek tükettiği, %88.7’sinin günde 1 kez, %11.3’ü günde 1 kezden daha fazla şekerli içecek tükettiği bulunmuştur. Cinsiyet, yaş grupları, BKİ sınıflaması, bel/boy ve televizyon izleme süreleriyle şekerli içecek tüketimi sınıflaması arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Bilgisayar başında geçen süre ile şekerli içecek tüketimi sınıflaması arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark saptanmıştır (p<0.05). Hafif şişmanların %13.0’ü günde 1 porsiyondan (>250 mL) fazla şekerli içecek tüketmektedir. Sonuç: Yüksek BKİ z skorları şekerli içecek tüketimiyle ilişkilidir. Fazla kiloluluk ve obezite artışının önlenmesi için beslenme alışkanlıklarının kontrol edilmesi gerekmektedir. Şekerli içeceklerin, su ve diğer içeceklerle yer değiştirmesinin uzun dönemde çocukluk çağı obezitesi üzerinde olumlu etkileri olacaktır.

Anahtar Kelimeler: