Görüntüleme
25
İndirme
7
Şerh geleneği, özellikle İslam medeniyetinin tesiriyle Türk edebiyatına da etkilemiş ve yüzyıllar boyunca manzum ve mensur olarak pek çok şerh kaleme alınmıştır. Bu alanda ortaya konulan çalışmalar incelendiğinde Farsça eserlerin şerhlerinin büyük bir yer tuttuğu görülmektedir. Yaşadığı dönemde ve sonrasında Hindistan, İran ve Anadolu’da oldukça sevilen ve okunan Sâib-i Tebrîzî’nin Dîvân’ı da seçili şiirleri esas alınarak çeşitli şerh metinlerine konu olmuştur. Bu çalışmalardan biri de Ömer Fâik’in Sâib’in “ney” konulu gazeline yaptığı şerhtir. Muhtelif kaynaklarda Ömer Fâik’in şerhinin nüshalarından biri şeklinde tanıtılan bu metnin aslında Ebubekir Nusret’e ait olduğu tespit edilmiştir. Metinde “Nusret” mahlasıyla yazılmış bir beytin bulunması ve şârihin başka bir eserinde ilgili gazeli neredeyse aynı ifadelerle şerh etmesi eserin Ebubekir Nusret’e aidiyetine dair görüşü desteklemektedir. Her şerh çalışmasında şârihler kendilerine özgü bir sistem geliştirirler. Bunların tespitinde ortak bir metin üzerine kaleme alınan şerhlerin incelenmesi oldukça önemlidir. Bu düşünceden hareketle makalede bahsi geçen metinler mukaddime, sebeb-i teşrih, Sâib hakkında değerlendirmeler, şerh yöntemi ve şerhin kaynakları açılarından kıyaslanarak değerlendirildi. Bu mukayesenin neticesinde iki eser arasında birtakım farklılık ve benzerlikler tespit edilerek bunların ortaya çıkmasında şârihlerin şerh metotlarının etkisi üzerinde duruldu.
The sherh tradition, especially with the establishment of the Islamic civilization, has also influenced Turkish literature, and many sherh pennies have been taken as manzum and mensur for centuries. When the studies are shown in this area, it is seen that the charities of the Persian works hold a great place. During and after his life in India, Iran and Anatolia, Sâib-i Tebrîzî’s Dîvân, which was very loved and read, was the subject of various charity texts, based on the chosen poems. One of these works is the charity that Omer Fâik made to the "ne" subject of the Sâib's gazeline. In various sources, this text, presented in the form of one of the nuts of the glory of Omer Fâik, has been found that it actually belongs to Ebubekir Nusret. In the text, the existence of a beytin written with the "Nusret" mahlas and the charity of the gazeli in another work with almost the same expressions supports the view of the work belonging to Ebubekir Nusret. In every work of honour, the sheriffs develop a unique system for themselves. It is very important to identify the charges taken on a common text in their identification. Thus, the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet (peace and blessings of Allah be upon him) and the words of the Holy Prophet. This comparison resulted in a number of differences and similarities between the two works, and in their appearance they focused on the influence of the sheriff methods.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
