Özet:

Bu çalışma, Nevşehir ilinde patates (Solanum tuberasum L.) yetiştiriciliği yapan işletmelerin Sosyo-ekonomik analizinin yapılması, patates yetiştiriciliğinde topraktan hasata, depodan pazarlamaya kadar olan süreçte görülen sorunların saptanması ve çözüm önerilerinin geliştirilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın ana materyalini Nevşehir il ve ilçelerinde patates üretimi yapan 156 tarım işletmelerinden bire bir oransal örnekleme yöntemi ile 62 sorudan oluşan anket yapılarak toplanmış verilerden oluşmaktadır. Araştırma sonuçlarına göre eğitim durumları ile tarım kredi kooperatifine üyelik, gübreleme ve bitki besleme, patateste hasat zamanı karşılaştırıldığında aralarında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Eğitim durumları ile patateste tohum tercihi, devletin patates üretiminde devlet desteği, çiftçilerin yaş durumları, iyi tarım, organik tarım uygulamaları karşılaştırıldığında ise aralarında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. İncelenen işletmelerde çiftçilerin %64.7’si 30-50 yaş aralığındadır. İşletmelerde çiftçilerin eğitim durumu incelendiğinde; %48.7 ‘si ilkokul olup, çiftçilerin cinsiyet durumu ise toplam işletme nüfusunun %97.4’ü erkek, %1.9’u kadından oluşmaktadır. İşletme sahibi çiftçilerin tarımsal gelirleri değerlendirildiğinde, %38.5’i 3-5 bin TL olduklarını belirtmişlerdir. İşletmelerde çiftçilerin %46.8’i 11-20 dekar arazide patates üretimi yaptıklarını belirtmişlerdir. İşletmelerde çiftçilerin %65.4’ü ithal tohum kullandıkları saptanmıştır. Ayrıca çiftçilerin %76.3’ü patates üretiminde devlet desteği almadıklarını ve %64.7’si devletin patates üreticilerine verdiği teşviklerin yeterli olmadığını belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler: