Derviş Zaim, geleneksel Osmanlı-İslam sanatları ile Türk sineması arasında sinematografik bir bağ kurarak anlatılarının çoğunu bu çerçeveden sunar. Filmler, bir yandan klasik anlatı yapısının özelliklerinden yararlanırken diğer yandan kendine referans veren kodları kullanarak metasinemanın/metakurmacanın özelliklerinden yararlanır. Bu noktada, filmler gelenekle olan bağını seyircisine metinlerarasılık ile yolculuğa çıkardığı film-zihin üzerinden ifşa eder ve çok katmanlı anlatı düzeyine seyirciyi de dahil eder. Çalışma, Derviş Zaim’in Cenneti Beklerken, Nokta, Gölgeler ve Suretler ve Rüya filmlerinin klasik anlatı dışında postmodern anlatı kodları içerisinde okunup okunamayacağı sorusuna cevap arar. Bu bağlamda çalışma, bu filmlerde yer alan görsel imgelerin anlamlarını çözümleyerek ve metakurmaca kodları irdeleyerek yönetmenin klasik anlatı yapısı dışındaki sinemasal dilini yorumlamayı amaçlar. Çalışma, imgelerin anlamlarının ortaya koyulabilmesi için kompozisyonel analizle değerlendirildiğinde, Zaim’in anlatılarında klasik üç perde yapısının dışında kendi yapıtını transparan hale getiren bir dile sahip olduğu, özellikle dördüncü duvarı yıkma, erken anlatım ve görsel devamsızlık gibi özellikleri kullanarak (öz)düşünümsel kırılmalara neden olduğu ve böylelikle, klasik anlatıdan ziyade metametinsel anlatıya yaklaştığı söylenebilir.
Derviş Zaim, establishing a cinematographic connection between traditional Ottoman-Islamic arts and Turkish cinema, presents most of his stories from this framework. Films, on the one hand, take advantage of the characteristics of the classical narrative structure, while on the other hand, use self-reference codes to take advantage of the characteristics of the metaphor/metaphor. At this point, films reveal their connection to the tradition to the audience through the film-mind that they bring to the journey with intertext and include the audience to the multi-layer narrative level. The study, while waiting for Derwish Zaim's Paradise, seeks the answer to the question whether the Points, Shadows and Shadows and Dreams will not be read in the postmodern story codes except the classical story. In this context, the study aims to interpret the cinematic language beyond the classic narrative structure of the director by analyzing the meanings of the visual images contained in these films and by drawing the metacurmic codes. When the study is evaluated by compositional analysis to reveal the meanings of images, it can be said that Zaim's stories have a language that makes his own work transparent in addition to the classical three curtains structure,
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|