Görüntüleme
48
İndirme
8
Mısır (Zea Mays L.) bitkisi dünyada en çok üretilen tahıllardan birisidir. Mısır üretiminde en çok kullanılan gübrelerden biri olan fosfor (P) önümüzdeki 50-100 yıl içerisinde tükeneceği varsayılmakta ve bu da bitkisel üretimi kısıtlayacaktır. Bu sebeple çalışmanın amacı artan dozlarda P uygulamasının bitkinin P alımı ve P kullanım etkinliğini belirlemektir. Deneme 1998 yılında Çukurova Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Çiftliğinde Arık toprak serisi üzerinde kurulmuş olup halen devam etmektedir. Söz konusu çakılı deneme düzenli olarak her ekim dönemi öncesi kontrol (0 kg da-1 P2O5), P5 (5 kg da-1 P2O5), P10 (10 kg da-1 P2O5) ve P20 (20 kg da-1 P2O5) olacak şekilde uygulanmış olup, bitkinin ihtiyaç duyduğu temel azot ve potasyum gübre gereksinimleri toprak analiz sonuçlarına göre belirlenmiştir. Deneme P2088 mısır çeşidi kullanılarak Mayıs 2017’de kurulmuş ve Eylül 2017’de de hasat edilmiştir. Hasat zamanı bitki farklı aksamları (kök, kök üstü aksam ve dane) kuru ağırlık verimleri alınmıştır. Kuru yakma metodu kullanılarak ICP-OES aleti ile bitki farklı aksamları P konsantrasyonları analiz edilmiştir. Elde edilen veriler ile Agronomik Etkinlik (AE), Fizyolojik Etkinlik (FE), Agro-Fizyolojik Etkinlik (AFE), Geri Kazanım Etkinliği (GKE) ve Gübre Kullanım Etkinliği (KE) hesaplanmıştır. Araştırma bulgularına göre artan dozlarda P uygulamalarının farklı bitki aksamları kuru madde verimini ve P konsantrasyonunu arttırmaktadır. Ancak artan dozlarda P uygulamalarının AE, FE, GKE ve KE hesaplamalarına etkisine bakıldığında P10 uygulamasının istatistiksel olarak en iyi uygulama olduğu görülmektedir. Sonuç olarak araştırma bulguları P10 yani 10 kg da-1 P 2O5 dozu uygulamasının Mısır bitkisinin gübrelemesinde optimum doz olduğunu göstermektedir.
Maize (Zea Mays L.) plant is one of the most produced cereals around the world. Phosphorus (P), which is one of the most used fertilizers in maize production. P is not a renewable resource and in next 50-100 years, it may be finish. Moreover, less P fertilization may limit crop yield and production capacity. The purpose of study is to investigate the effects of different P dosses on P uptake and its usage efficiency upon maize plant under long term P fertilizer filed experiment. Long-term field experiment was established in 1998, since then regularly each year control (without fertilization), 5, 10 and 20 kg P2O5 da-1 P (as triple superphosphate) doses are applied as a basic fertilizers. P2088 maize genotype was used as plant material. Maize seeds were sown in June 2017 and were harvested in October 2017. After harvest, yield, shoot and root dry weight were determined. P concentrations of each parts were determined by ICP-OES. Agronomic Efficiency (AE), Physiological Effciency (PE), Agrophysiological Effciency (APE), Apparent Recovery Effciency (ARE) and Utilization Effciency (EU) were calculated. According to the research findings; increasing doses of P applications increase different plant parts dry matter yield and P concentration. However, it is seen that P10 application is statistically the best application on AE, FE, GKE and KE calculations. It was determined that under field condition application of P10 kg da-1 P2O5 dose was the optimum dose for maize production.
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
