Abstract:

Son dönemlerde dünyada olduğu gibi Türkiye’de de gündemin önemli maddelerinden biri kentsel dönüşüm ve yenileme olgusudur. Ülkemizde 1950 yılından itibaren kanuni düzenlemelerde yeri olan kentsel dönüşüm konusu, 2012 yılında yürürlüğe giren “6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi” kanunuyla odak noktası haline gelmiştir. Bu kanun çerçevesinde, Uşak ili merkezde uygulamaya konulan kentsel yenileme sonucunda riskli yapılar (kerpiç, ahşap veya kagir yapılar vb.) yıkılarak yerine daha modern ve bölge ihtiyaçlarına uygun ( İmar planına uygun konut veya apart daireler vb.) konutlar yapılmıştır. Eski yapılar genellikle tek katlı ya da 2 katlı (1-2 daireli) olması nedeniyle elektrik tüketimi konumsal boyutta daha az kullanılmaktaydı. Fakat 6306 sayılı kanunun çıkışından öncesi ve sonrası; 2010 ile 2016 yılları arasında bakıldığında, imar durumuna göre yapılan yeni yapılar 3-5 katlı daire yada apart daire şeklinde bitişik nizam olması sebebiyle, konumsal olarak bağımsız daire ve kişi sayısındaki artışında etkisiyle elektrik enerjisi tüketimindeki değişim ilgili yıllarda dikkat çekmektedir. Bu amaçla çalışmada; Uşak ilinde 2010-2016 yılları arası kentsel yapı olarak ekonomik ömrünü tamamlamış bitişik nizam imar düzenine sahip ve konut yapılanmasının hızlı olduğu Ünalan mahallesindeki konut oluşumunun elektrik tüketim yoğunluğuna göre, yıllar içindeki artış konumsal veri analiz yapılarak değişimin tespiti yapılmıştır.

Keywords: