Özet:

Bu çalışmanın amacı, davranış örüntüleri, kişilik yapıları, eğilim ve donanımları büyük oranda kurumsal bir yapıda şekillenen “çocuk”un kendisi dışındaki faktörlerin etkisiyle/zorlamasıyla ve genellikle toplumsal şarja maruz kalan çocuk kategorisi içinde dezavantajlı bir pozisyona sahip korunmaya muhtaç çocukların yaşamak zorunda oldukları bürokratik/kurumsal bir örgüt niteliği taşıyan Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumları özelinde devlet ve çocuk ilişkisini analiz etmektir. Çocuğun aile dışında yaşam pratiklerini kazandığı bir kurum olarak değerlendirebileceğimiz Çocuk Esirgeme Kurumları'nda kazanılan yaşam deneyimlerinin ve eğitimin çocukları ne ölçüde sosyal hayata hazırladığı, bu bağlamda tartışmaya açılacaktır. Çalışmamız modern devlet anlayışının bir gereği olarak toplumsal yaşamımıza giren söz konusu kurumlarda büyümekte olan çocuklara ilişkin çocuk devlet ilişkisi bağlamında sosyolojik bir analizdir.

Anahtar Kelimeler: