XIX. yüzyılın ikinci yarısı ve XX. yüzyılın başı Osmanlı Devleti’nde gerek siyasi ve askeri gerekse sosyal-ekonomik anlamda büyük sıkıntıların yaşandığı, devleti çöküşe götüren dönem olmuştur. Avrupalı devletlerle yapılan savaşlar, devlet teşkilatında ve buna bağlı olarak sosyal yapılanmada derin yaralar açmıştır. Yapılan savaşlarda ölenlerin yanı sıra geriye kalan sakat, muhtaç ve yetimlerin sayısı gün geçtikçe artmıştır. Sosyal bir devlet olan Osmanlı, bu anlayışla ihtiyaç sahibi bu insanların himaye edilmesi, barındırılması noktasında kendinden önceki Türk devletlerinden devraldığı vakıf geleneğini sürdürmenin yanı sıra farklı çözüm arayışlarına girmiştir. Süreç içerisinde bu anlamda Eytam Sandıkları, Islahhane, Darülhayr-ı Âli, Darüşşafaka, Darülaceze gibi yeni kurumlar tesis edilmiştir. Bu kurumlardan biride Darüleytam yani Yetimler Evi’dir. Balkan Savaşı ve Birinci Dünya Savaşı sonrası ortada kalan yetimlerin iskân ve eğitimleri sorunu Darüleytamların kuruluş amacını oluşturmuştur. İlk olarak merkez İstanbul’da faaliyete başlayan kurum süreç içerisinde taşralarda da faaliyete geçmiştir. Darüleytamlar kurumsal olarak her ne kadar 1914 yılında faaliyete geçmiş ise de Ayıntab Kazasında bu tarihten çok daha öncesinde yetimler evi olduğu bilinmektedir. Ayıntab’da Müslümanlara ait yetimler evi dışında Ermenilere, İngiliz ve Amerikalılara ait yetim evleri bulunmaktaydı. Avrupalı devletlerin misyoner faaliyetleri çerçevesinde özellikle Amerikalılara ait birden fazla yetim evinin oluşundaki sebeplerin başında hiç kuşkusuz yüzyıllarca Ayıntab’da Müslümanlarla iç içe yaşamış olan Ermenilerin etkisi olduğu bir gerçektir.
The XIX. Second half of the century and XX. The beginning of the century was the time in which the Ottoman State had great political and military difficulties in the socio-economic sense, leading the state to collapse. The wars with European states have caused profound injuries in the state organization and consequently in the social structure. The number of victims of the fighting, as well as the remaining injured, needed and orphans, increased by day to day. The Ottoman, a social state, has entered the search for different solutions, as well as the conservation of these people in need with this understanding, the tradition of the foundation he has taken over from the previous Turkish states at the point of his host. In this process, new institutions have been established in this sense, such as Eytam Sandy, Islahhane, Darülhayr-i Âli, Darüşşafaka, Darülaceze. One of these institutions is Darulitham, or the House of the Orphans. The problem of the iscan and education of the orphans left after the Balkan War and the First World War formed the purpose of the Daruleta’s establishment. Firstly, the institution began to operate in Istanbul during the process, also in the stores. Although Darüleytam entered into operation in 1914, it is known that the Ayıntab accident was the orphan house much earlier than this date. In Ayıntab there were orphans of Armenians, British and American, in addition to the Muslim orphans' house. In the framework of the missionary activities of European states, the main reasons for the formation of more than one orphan house,
Field : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Mimarlık, Planlama ve Tasarım; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Relevant Articles | Author | # |
---|
Article | Author | # |
---|