Özet:

Amaç: Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin sigara içme, yalnızlık ve stresle baş etme biçimleri arasındaki ilişkiyi incelemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Araştırmanın örneklemini Balıkesir Üniversitesi’nin çeşitli bölümlerinde öğrenim gören 712 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, kişisel bilgi formu, Ucla Yalnızlık Envanteri ve Stresle Başaçıkma Tarzları Envanteri kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Bu çalışmada erkek öğrencilerin kızlara göre daha yüksek oranda sigara içtikleri tespit edilmiştir. Öğrencilerin yaş grubuna göre sigara kullanma davranışları arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark olduğu, 21 yaş ve üzerindeki öğrencilerin sigara kullanma davranışı daha yüksek olarak saptanmıştır (p<0.05). Annenin çalışma durumuna göre sigara içme davranışına bakıldığında annesi çalışanların çalışmayanlara göre daha yüksek oranda sigara içtiği saptanmıştır. Sigara içmeyenlerin içenlere göre Stresle Başa çıkma Tarzları Envanterinin sosyal destek arama altboyut puan ortalaması daha yüksek oranda belirlenmiştir (p<0.05). Sonuç: Bu çalışma sonucunda sigara kullanan ve kullanmayan öğrencilerin Yalnızlık Puan ortalamaları ve Stresle Başa çıkma Tarzları Envanteri’nin alt boyutları açısından istatiksel açıdan anlamlı bir farklılık olmadığı bulunmuştur (p>0.05). Yalnızca sigara içmeyen öğrencilerin sosyal destek arama davranışı içenlere oranla daha yüksek düzeyde saptanmıştır. Sigara içme ile ilgili daha ayrıntılı yeni çalışmalar yapılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir. Anahtar Sözcu¨kler: Üniversite öğrencisi; Sigara içme; Yalnızlık; Stresle baş etme ABSTRACT Aim: This study aims to explore the relationship between the university students smoking behavior and coping formats with stress and loneliness. Material and Methods: The sample of the study consists of 712 students that study at different departments of Balıkesir University. Research data were collected via personal information form, UCLA Loneliness Scale and Styles of Coping with Stress Scale. Findings: In this study it is found that in comparison to female students, male students smoke at a higher rate. It is found that there is a statistically significant difference according to the students’ age group in terms of smoking behaviour and students 21 years old and older than 21 are more likely to smoke (p<0.05). When it is examined according to mothers’ working status and smoking behavior It is found that the students whose mothers are employed smoke at a higher rate than the students whose mothers are unemployed. It is determined that non smoker students’ social support subscale point average of Stress Coping Styles Inventory is higher than smoker students (p<0.05). Results: It is found out that there is no significant difference statistically between smoker and non smoker students’ average points of loneliness and subscales of Styles of Coping with Stress Scale (p> 0.05). Only non-smoking students social support seeking behavior is detected at higher rate in comparison to smoking students. It is considered that conducting new studies related with smoking behavior in more detail will useful.

Anahtar Kelimeler: