Özet:

Amaç: Salmonelloz ve shigelloz gelişmekte olan ülkelerde ve özellikle çocuklarda önemli sağlık sorunudur. Çoklu ilaç direncinin ortaya çıkması, gelişmekte olan ülkelerde bu bakterilere karşı antimikrobiklerin maliyet-etkinliğinde önemli bir sorundur. Bu çalışmada, ilaç direncindeki artış nedeniyle Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde izole edilen Salmonella ve Shigella izolatlarının dağılımlarının ve antimikrobik direnç paternlerinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Gaita örneklerinden 1 Nisan 2008 ve 31 Mart 2011 yılları arasında izole edilen Salmonella ve Shigella suşları konvansiyonel yöntemler ve otomatik tanımlama sistemi (Phoenix 100, Becton Dickinson and Co., Sparks, MD, USA) kullanılarak tanımlandı. Antimikrobik duyarlılık testleri, “Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)” tarafından belirlenen kılavuzlara göre Kirby-Bauer disk diffüzyon yöntemiyle gerçekleştirildi. Bulgular: Bakteriyel gastroenterit şüphesiyle hastanemiz mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen 3883 gaita örneklerinden 326'sında (%8.4) Salmonella türleri izole edildi. İzole edilen Salmonella türlerinin dağılımları ise Salmonella serotip Enteritidis 171 (%52.4), Salmonelle serotip Typhimurium 143 (%43.9), Sal-monella serotip Gallinarum yedi (%2.1), Salmonella serotip Paratyphi A beş (%1.5) olarak belirlendi. Salmonella suşlarının antimikrobik ajanlara direnç paternleri incelendiğinde; ampisilin'e direncin en yüksek olduğu bunu azalan oranlarla kloramfenikol, sefuroksim, seftriakson, tetrasiklin, trimetoprim-sulfametoksazol, siprofloksasin ve meropenemin izlediği belirlendi. Bütün Salmonella suşlarının amikasin ve sefazoline duyarlı olduğu görüldü. Shigella türleri için izolasyon oranı %3.2 (126) olarak saptandı. Shigella suşları arasında en sık rastlanan tür %36.5 oranında S. boydii iken, bunu %27 oranında S. dysenteriae, %23.8 oranında S. sonnei ve %12.7 oranında S. flexneri takip etti. Shi-gella suşlarının test edilen antimikrobiklere direnç oranları sırasıyla; kloramfenikol %85.7, ampisilin %76.2, sefuroksim %71.4, sefazolin %71.4, tetrasiklin %41.3, trimetoprim-sulfametoksazol %11.1, siprofloksasin %11.1, meropenem %11.1, amikasin %9.5 ve seftriakson %9.5 olarak belirlendi. Sonuç: Yöremizde yaygın kullanılan antimikrobik ilaçlara direnç göreceli olarak düşük olmakla beraber çok ilaca direnç oranının yüksek bulunması ciddi bir sorun olarak algılanmalıdır. Salmonelloz veya shigelloz şüphesi olan vakaların tedavisinde uygun ampirik antimikrobik ilaçların seçimi için direnç patenlerinin izlenmesi gereklidir.

Anahtar Kelimeler: