Citation Number
5
Views
30
Downloands
8
Pek çok hukuk düzeninde olduğu gibi Türk-İsviçre hukukunda da baba ile çocuk arasındaki hukuki soybağının kurulması doğrudan genetik soybağına dayandırılmamıştır. Bununla birlikte Türk hukuku kural olarak genetik baba ile çocuk arasında hukuki soybağı ilişkisinin kurulmasına imkan tanımaktadır. Evlat edinme bir kenara bırakılacak olursa, baba ile çocuk arasındaki hukuki soybağının kurulması bakımından Türk hukukunda ana ile evlilik, tanıma ve babalık davası yolları öngörülmüştür. Ancak bizim hukukumuzda çocuğun sadece tek bir erkekle hukuki soybağı tesis edilebileceğinden, önceden hukuken başka bir erkekle soybağının bulunması durumunda çocuk ile genetik babası arasında hukuki soybağının kurulabilmesi için öncelikle mevcut hukuki soybağı ilişkisinin sonlandırılması gerekecektir. Bu çalışmada öncelikle Türk hukukunda çocukla babası arasında hukuki soybağı ilişkisinin kurulması ve bu bakımdan genetik baba olmanın rolü ele alınmış, devamında önceden çocukla genetik baba dışında başka bir erkekle kurulmuş olan bir hukuki soybağı ilişkisi söz konusuysa bunu sonlandırmanın yolları ve özellikle genetik babanın var olan hukuki soybağını sonlandırmaya ne şekilde etki edebileceği konuları üzerinde durulmuştur. Bu kapsamda özellikle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nda yer alan genetik babanın soybağının reddi davası açma hakkı ayrıntılı olarak ele alınmıştır (MK 291/I). Son olarak genetik babanın soybağı davaları dışında kişilik hakkı kapsamında herhangi hukuki bir sonucu olmaksızın babalığının tespitine yönelik bir hakkı bulunup bulunmadığı ve hukuki soybağı mevcut olmamasına rağmen MK 325 hükmü çerçevesinde çocukla kişisel ilişki kurup kuramayacağı konusu ele alınmıştır. Bu çalışmada genel olarak genetik babanın Türk soybağı hukukundaki yeri konusu özellikle İsviçre ve Alman hukukları başta olmak üzere diğer ülkelerdeki gelişmeler de dikkate alınarak incelenmiştir.
As in many legal systems, the establishment of a legal paternal relationship between a father and a child under Turkish- Swiss law is not directly based on genetic lineage. Turkish law, however, generally allows the establishment of a legal paternal relationship between a genetic father and a child. Adoption aside, Turkish law relies on three process to establish legal paternity, marriage with the mother, recognition, and court decision. Under Turkish law a child can only have legal paternity with one male thus, where a child has an existing legal paternity with a non-genetic father it must be annulled first in order to establish a legal paternity between the child and the genetic father. This study looks firstly at the establishment of a legal paternal relationship between a child and a father under Turkish law and the role of being a genetic father in this respect. In the following part, how to challenge a paternal relationship that has been previously established between a child and a non-genetic father is discussed. In this context, the right of the genetic father to challenge the presumption of the husband’s paternity under Turkish Civil Code No. 4721 is discussed in detail (TCC art. 291/I). Finally, it is contemplated whether a genetic father has a right to determine his paternity without legal consequences within the scope of his personal rights and whether he can establish a personal relationship with a child within the scope of TCC art. 325 in the absence of legal paternity. The position of genetic father under Turkish paternity law is examined in general by taking into account the developments in other countries, in particular under Swiss and German laws.
Field : Hukuk
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Citation Owners
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Print This Page
Share
Mendeley
