Özet:

Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı dört farklı pürüz- lendirme yönteminin ortodontik braketlerin makaslama bağlanma dayanımı üzerine etkisini incelemektir. Metod: Bu çalışmada 40 yeni çekilmiş üst 1. premolar insan dişi kullanıldı ve mine yüzey tedavi tipine bağlı olarak rastgele dört gruba ayrıldı (n=10): I, asitle pürüzlendirme; II, Er:YAG lazer; III, Er:YAG lazer + asit pürüzlendirme; IV, alüminyum oksit ile kumlama. Dişler dikey bir pozisyonda kendi kendine sertleşen akrilik içerine gömüldü ve böylece kronları açığa çıktı Paslanmaz çelik premolar braketleri standart bir iş- lemle tüm dişlere yapıştırıldı ve tüm dişler SBS testine tabii tutuldu. Sonra, her bir örnek için artık adeziv indeksi (adhesive remnant index -ARI) değerlendirildi. Kırılma modları miktar olarak bir stereomikroskopla ve morfolojik olarak da bir tarama elektron mikroskopu (scanning electron microscope-SEM) altında değerlen- dirildi. İstatistiksel analiz anlamlılık seviyesi 0.05’de kararlaştırılarak tek yönlü varyans analizi ve Tukey çoklu karşılaştırma testi ile yapıldı. Bulgular: Her bir grup için ortalama makaslama test değerleri sırasıyla şöyledir: I, 10.21 ± 0.8; II, 9.33 ± 1.2; III, 13.46 ± 0.7; IV, 3.36 ± 0.6. III. grup (ErYAG lazer + asit pürüzlendirme)yüksek SBS değerlerini gösterirken, IV. grup (kumlama)düşük SBS değer- lerini gösterdi ve kumlama ve diğer gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gözlendi. ARI skorlarının değerlendirilmesi III.grupta mine yüzeyinde daha fazla adezivin kaldığını gösterdi.  Sonuç: Mevcut bulgular yüzey pürüzlendirme için uygun parametrelerle Er:YAG lazerden faydalanmanın mümkün olduğudur. Anahtar Kelimeler: Makaslama bağlanma dayanımı, kumlama, Er-YAG lazer, asitle pürüzlendirme, ortodontik bağlanma. SHEAR BOND STRENGTHS OF BRACKETS BONDED TO ENAMEL WITH DIFFERENT SURFACE CONDITIONING METHODS ABSTRACT Aim: The purpose of this in vitro study is to evaluate the effect of four different conditioning methods on the shear bond strength (SBS) of orthodontic brackets. Methods: In this study 40 freshly extracted upper first premolar human teeth were used and randomly divided into four groups (n=10), according to the type of the enamel surface treatment: I, acid etching; II, Er:YAG laser; III, Er:YAG  laser + acid-etching; IV, sandblasting with aluminum oxide. The teeth were embedded in self cure acrylic in a vertical position so that the crowns were exposed. Stainless steel premolar brackets were bonded to all teeth with a standard procedure and all teeth were subjected to SBS test. The adhesive remnant index (ARI) was then evaluated for each specimen. Failure modes were assessed quantitatively under a stereomicroscope and morphologically under a scanning electron microscope (SEM). Statistical analysis was performed using one-way analysis of variance and the post hoc Tukey test, with the significance level set at 0.05. Results: Mean shear test values for each group were as follows: I, 10.21 ± 0.8; II, 9.33 ± 1.2; III, 13.46 ± 0.7; IV, 3.36 ± 0.6. While group III (ErYAG laser + acid-etched) showed the highest SBS values, group IV (sandblasting) showed the lowest SBS values and a statistically significant difference was observed between sandblasting and the other groups. The evaluation of ARI scores demonstrated more adhesive was left on the enamel surface with Group III. Conclusion:  The current findings indicate that it is possible to benefit from Er:YAG laser with appropriate parameters for surface conditioning.  Key-words: Shear bond strength, sandblasting, Er-YAG laser, acid-etching, orthodontic bonding

Anahtar Kelimeler: