Özet:

Molla Halîl es-Siirdî (1754-1843) Bitlis’in Hizan ilçesine bağlı Kulpik köyünde dünyaya gelmiş ve farklı İslamî ilimlerde eser telif etmiş bir alimdir. es-Siirdî aynı zamanda hadis ilmi ile de hususi olarak ilgilenmiş ve İbn Hacer’in Nüzhetun’n-Nazar isimli hadis usulüne dair eserini, bugün elimizde mahtût olarak da bulunan Usûlu’l-Hadîs adıyla ihtisar etmiştir. Eserleri içerisinde hem medrese ehli hem de halk tarafındanfazla rağbet görmüş olanı, 271 beyitten oluşan Nehcü’l-Enâm isimli eseridir. Bu eserde başta itikad, ibadet, nübüvvet, ahlak ve tasavvuf olmak üzere birçok konu manzum bir şekilde ve halkın anlayabileceği akıcı bir üslup ile ele alınmıştır. Onun bu eseri telif ederken hadis birikiminden istifade ettiğini ve bazı hadislerde geçen hususları edebî bir dille aktardığını söylemek mümkündür. Biz bu çalışmada eseri tetkik ederek hangi beyitlerin hangi hadislerden mülhem olabileceği üzerinde yoğunlaşmak istiyoruz. Bu çalışmayı yapmak istememizdeki temel amaç ise eserin muhtemel bazı hadis kaynaklarını tespit etmek ve rivayet haritasını ortaya koymaktır.  

Anahtar Kelimeler: