Abstract:

Florida'nın yaratıcı sınıf yaklaşımının kentsel ve bölgesel kalkınma alanındaki geçerliliğini çeşitli ülkelerde analiz eden birçok araştırma bulunmasına rağmen, teorinin girişimcilik boyutunu Türkiye bağlamında inceleyen herhangi bir araştırma bulunmamaktadır. Bu bağlamda bu çalışma bilgiye dayalı ekonomiye geçiş sürecindeki Türkiye’nin sanayi ve teknoloji bölgelerinde Ar-Ge personeli olarak çalışan yaratıcı sınıfın girişimcilik algısını ve potansiyelini analiz etmektedir. Bu kapsamda çalışma yaratıcı sınıfın girişimcilik eğilimi olarak demografik özelliklerine, beşerî sermaye niteliklerine ve mekân boyutuna odaklanmaktadır. Karma araştırma yöntemi kullanılarak gerçekleştirilen araştırmada, veriler Türkiye’nin 14 büyük ilinde faaliyet gösteren 1352 Ar-Ge çalışanı ile anket, bunların içinden 255 Ar-Ge çalışanı ile de eş zamanlı mülakat yapılarak toplanmıştır. Elde edilen nicel veriler SPSS programıyla nitel veriler de MAXQDA yazılımıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın bulguları Ar-Ge çalışanı yaratıcı sınıfın girişimciliği ağırlıklı olarak kişilik özellikler ve bireysel çaba üzerinden tanımladığını, bu doğrultuda girişimcilik algısının ve girişimcilik deneyimlerinin kendilerini gelecekte girişimci olabilecek yeterlilikte görüp görmedikleri üzerinde etkili olduğuna işaret etmektedir. Geçmişte girişimcilik deneyimi bulunan ve devlet desteğinden faydalanan katılımcıların gelecekte girişimci olmaya olumlu yaklaştıkları söylenebilir. Ayrıca yaratıcı sınıfın çalıştıkları iş bölgeleri ile yaşadıkları kentlerin sahip olduğu olanakların girişimcilik üzerinde etkili olduğu ve söz konusu mekânların Ar-Ge çalışanlarının girişimcilik potansiyelini desteklediği görülmektedir. Çalışmanın sonuçları, Ar-Ge çalışanlarının sahip oldukları deneyim, olanaklar, beşerî sermaye ve kişilik özellikleri doğrultusunda, gelecekte girişimci olma potansiyeli çok yüksek bir yaratıcı sınıf olduğunu göstermektedir. Bu bulgu, Türkiye girişimcilik ekosistemi için büyük potansiyel teşkil eden Ar-Ge çalışanlarının girişimciliğinin kamu politika ve uygulamaları tarafından öncelikle teşvik edilmesi gerektiğini ortaya koymaktadır.

Keywords: