Abstract:

Bu metindeki amacım, Orhan Pamuk’un Kırmızı Saçlı Kadın romanını, romanın ilk epigramının kaynağı olan Nietzsche’nin Tragedyanın Doğuşu’nda sunduğu drama teorisi ışığında yorumlamaktır. Nietzsche’nin Apolloncu ve Dionysosçu güçlerini Pamuk’taki roman figürleri olarak, en genel anlamda dört sahnede yorumluyorum: 1) Mahmut Usta ve Cem’in (bir Apolloncu ile Dionysosçunun) “trajediyi doğurmak” üzere kuyu başında karşılaşmaları 2) Aralarındaki çatışma ve Mahmut Usta’nın yaralı halde kuyunun dibinde terk edilmesi (Dionysos sahneden çıkar) 3) Cem’in Apollonculuktan Sokratesçiliğe geçişi ve rasyonalist babası Akın’la tamamen özdeşleşmesi 4) Cem ve Enver’in (Apolloncu ve Dionysosçu güçlerin) kuyu başında buluşması (tragedyanın yeniden doğuşu).

Keywords: