Özet:

Allah’a ve O’nun dininin gerekliliklerine imandan sonra O’nun zâtına karşı görevlerimizden ilki kulluk sorumluluklarımızı öğrenmek ve gereği gibi ibadet etmektir. İbadet, Allah’ın yap dediklerini yapmak, yapma dediklerini de yapmamaktır. İbadetler, Allah ve peygamberi tarafından teşrî buyrulur. Böylelikle ibadetlerde birlik ve beraberlik sağlanmış olur. Bazı ibadetlerin sebep ve illetleri bilinmekle birlikte ibadetlerin esas amacı Allah’a kulluk etmektir. İbadetlerin hepsi standart bir sevaplandırma ölçütüne bağlı değildir. Allah, kullarına lütuf ve ikramından olarak çeşitli sevaplandırma ölçütleri koymuştur. Bunların en yaygın olanı bire ondur. Zekât ve sadaka gibi ibadetlere ise bire yedi yüz ve daha fazla sevap verilebilir. Kadir gecesinin ihyâ edilmesi ise bin aylık ibadete denktir. Bunlara ilaveten dünya ve ahirette sınırı belirlenmemiş, hesapsız rızıklandırma çeşidi bulunmaktadır. Allah tarafından belirlenmiş namaz, oruç, zekat ve hac ibadetlerinin karşılıkları da yine O’nun tarafından belirlenmiş, kendilerine özgü sevaplandırma ölçütlerine tabidir. İbadetleri ve sevaplarını belirleyen O’dur. Allah’ın kullarına sunduğu en büyük ihsanlardan birisi de tevbedir. Bu da insanlara verilen, dünyada kendilerini affettirebilme şansıdır. Bir de ibadetleri etkisiz hale getirecek, karşılığının dünyada alınmasını sağlayacak yanlış bir davranış vardır ki, bu da riyakârlıktır

Anahtar Kelimeler: