Özet:

Amaç : Aşırı aktif mesane (AAM) ve çocukluk çağı işeme bozuklukları önemli ve sık rastlanılan sağlık sorunlarıdır. Literatürde çocukluk çağı işeme bozukluklarının erişkin çağda AAM için önemli bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Biz de çocukluk çağında işeme bozukluğu ile yetişkin çağ AAM gelişimi arasında bir ilişki olup olmadığını ve bu ilişkide etkili olabilecek ikinci etkenleri ortaya koymayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler : Çocukluk çağında işeme bozukluğu görülen 144 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar erişkin dönemde AAM görülenler (1. Grup) ve görülmeyenler (2. Grup) olarak 2 gruba ayrıldı. Tüm hastalara demografik bilgilerini, yeme içme alışkanlıklarını sorgulayan anket formu uygulandı. Bulgular : 1. grupta 44 kadın (%59,5), 30 erkek (%39,5) dahil edildi. 2. grupta 31 kadın (% 44,3), 39 erkek (% 55,7) vardı. 1. Grup Vücut kitle indeksi ortalaması (26.0±5.2) 2. gruptan (24.4±3.4) yüksek bulundu. (p=0.034). Gruplar arasında yeme içme alışkanlıklarından günlük su, çay ve kahve tüketimi arasından fark yoktu. Acı tüketiminin ise 1. Grubun 2. Gruptan anlamlı olarak yüksek olduğu saptandı (p=0.003). Sigara tüketimi açısından gruplar arasında anlamlı fark saptanmadı (p=0.796). Alkol tüketimi 1. Grupta fazla olmakla birlikte istatiksel anlamlı fark saptanmadı (p=0,591). Sonuç : Çocukluk çağında işeme bozukluğu olan hastalarda erişkin çağda AAM için risk faktörleri olarak obezite ve acı yiyecek tüketimi olabileceğini ortaya koyduk. Daha büyük hasta grupları ile yapılacak prospektif çalışmalar ile bu risk faktörleri ve etiyolojide yer alabilecek farklı risk faktörlerinin belirlenebileğini düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: