Özet:

Amaç: Uluslararası, çok merkezli, 12 aylık prospektif, gözlemsel bir çalışmanın Türkiye verilerinin analizi ile Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) için reçete edilen tedavi rejimlerini ve hastaların yaşam kalitelerini tanımlamak amaçlanmıştır. Yöntem: Yaşları 6-17 arasında, DEHB nedeniyle tedavi edilen 283 hasta, Çocuk ve Ergen Belirti Envanteri-4 Ebeveyn Formu (ÇBE-4), Klinik Global İzlem - DEHB Şiddet Ölçeği (KGİ-Ş) ve Çocuk Sağlık ve Hastalık Profili- Çocuk Versiyonu (ÇSHP-ÇV)-Ebeveyn formu kullanılarak değerlendirildi. Hastalar tedavi alan ve almayan gruplandırıldı. Sonuçlar: Çalışmada DEHB tanısı konan çocuk ve ergenlerin %76’sının farmakoterapi, psikoterapi veya her iki tedaviyi de aldıkları gözlendi. Geriye kalan %24’ü ise ya tedavi almıyordu ya da diğer alternatif bir tedavi alıyordu. Tedaviler karşılaştırıldığında en büyük hasta grubunu başlangıçta sadece farmakoterapi alan hastalar (%37.1) oluşturuyordu ve 12. aydaki değerlendirmede, farmakoterapi ile tedavi edilen hastaların oranı %83.6’ya yükselmişti. Çalışma başlangıcında, tedavi grupları arasında demografik veriler, DEHB şiddeti ve ek tanılar açısından anlamlı bir fark görülmedi. Başlangıçta, hastalarda bütün yaşam kalite parametrelerinin bozuk olduğu ve tedavi grubunda yaşam kalitesinin daha da bozuk olduğu görüldü. Tartışma: Türkiye’deki DEHB hastalarının yaşam kalitesi tanı esnasında bozulmuştur ve tedavi kararının verilmesinde önemli bir rol oynamaktadır. Bu çalışma sonuçlarının ileride DEHB tedavi uygulamaları ile ilgili yapılacak çalışmalar için bir temel oluşturacaktır.

Anahtar Kelimeler: