Özet:

Bu çalışmada Spor Yönetimi araştırmaları Baykan Sezer’in eleştirel kavramları ekseninde incelenmiştir. Araştırmanın amacı; spor yönetimi literatürünü “Baykan Sezer Düşüncesi ve Yöntem Anlayışı”yla eleştirel açıdan tahlil etme girişimidir. Spor Yönetimi alanında yapılan tez ve makale  çalışmaları “aktarmacılık” ve “temel etken” gibi kavramlar merceğinde  sorunsallaştırılmıştır.  Yaygın olarak pozitivist bir eğilim sergilemekle birlikte, nitel/anlamacı araştırmaların da artış gösterdiği “Spor Yönetimi” literatürü “aktarmacı” ve Batı-Amerikan eksenli bir nitelik sergilemektedir.  Spor Yönetimi araştırmalarında örgütsel davranış, liderlik, insan kaynakları, ast-üst ilişkileri, örgüt kültürü vb. konular baskın eğilimi yansıtmaktadır. Spor örgütleri; toplumsal yapıdaki siyaset, devlet, üretim ilişkileri, kapitalizm gibi makro düzeydeki “temel etken” türleriyle ve daha geniş sistemlerle ilişkisel biçimde ele alınmaktan ziyade “örgüt içi” ve kendi dinamikleriyle sınırlı bağımsız bir yapı olarak incelenmektedir. “Spor” ve örgüt içi değişkenlerle irdelenen konuların piyasa odaklı ve küreselleşme söyleminin “yönetim” odaklı kavramlarıyla uyumlu olduğu görülmektedir. Sezer’in genel olarak sosyal bilimlerde gözlemlediği “aktarmacılık” olgusunu “spor yönetimi” konulu çalışmalarda da görmek mümkündür. Literatüre dair tartışmalarda alandaki bilgi birikimine yönelik yapılan eleştirilerin genellikle nicel-nitel ikilemine dayalı ve veri toplama teknikleriyle sınırlı bir bağlama sıkıştırılması söz konusudur. Literatüre yansıyan verili düzenin dışına çıkabilen bir tartışmaya rastlanmamaktadır. Bu noktada Baykan Sezer’in “aktarmacılık” eleştirisi ve “temel etken” vurgusunun spor yönetimi araştırmalarındaki teori-uygulama ilişkisinde eleştirel bir metodolojik perspektif imkanı sağladığı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: