Abstract:

GİRİŞ ve AMAÇ: Hemşirelikte otonomi, hemşirelerin çalışma ortamlarında kendilerinin kontrolü ve kendilerini düzenlemeleridir. Ayrıca, bakım için hemşirelik kararlarını verme yeteneği ve bireyin kendi uygulamaları içindeki bağımsızlığı olarak ifade edilebilmektedir.Araştırma, hemşirelerin bireysel ve mesleki otonomi düzeylerini nasıl algıladıklarının belirlenmesi ve hemşirelerde otonomiyi etkileyen faktörlerin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı olarak planlanan araştırma, bir eğitim araştırma hastanesinde araştırmaya katılmaya gönüllü olan 214 hemşire ile yürütülmüştür. Araştırma verileri “Bireysel Soru Formu”, “Sosyotropi Otonomi Ölçeği” ve “Hemşirelik Aktivite Ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerinin analizinde, sayı ve yüzde dağılımları, puan ortalaması, Spearman Korelasyon testi, Kruskall-Wallis ve Mann-Whitney U Testi kullanılmıştır. BULGULAR: Sosyotropi Otonomi Ölçeği’nin “Sosyotropi” alt ölçeği için puan ortalaması 64,43±15,72; “Otonomi” alt ölçeği için 81,31±14,41 ve Hemşirelik Aktivite Ölçeği’ne ilişkin genel puan ortalaması 176,15 olarak saptanmıştır. Hemşirelerin Sosyotropi Otonomi Ölçeği “Sosyotropi” alt ölçek puan ortalaması ile medeni durumları, yaş grupları; “Özgürlük” ve “Yalnızlıktan Hoşlanma” alt boyutu puan ortalaması ile çalışma yılları arasında anlamlı düzeyde ilişki saptanmıştır (p<0,05). Hemşirelik Aktivite Ölçeği puan ortalaması ile hemşirelerin eğitim durumları arasında anlamlı düzeyde ilişki saptanmıştır (p<0,05). Sosyotropi Otonomi Ölçeği ve Hemşirelik Aktivite Ölçeği arasında pozitif yönde ilişki saptanmıştır. TARTIŞMA ve SONUÇ: Araştırmaya katılan hemşirelerin sosyotropik ve otonomik kişilik özelliklerinin orta düzeyde olduğu, Hemşirelik Aktivite Ölçeği değerlendirmesine göre, hemşirelerin mesleki otonomilerinin orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Ayrıca hemşirelerin bireysel otonomileri ile mesleki otonomileri arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır.

Keywords: