Özet:

1991 yılında Sovyetler Birliği’nin dağılması, bunun akabinde bölgede ortaya çıkan gelişmeler ve özellikle de yeni politik oluşumlar, dünya kamuoyu için önemli bir yer tutmuştu; bu önem bugün de devam etmektedir. Bu makalede öncelikle Türkiye’de uygulanan ve adına “Türk Modeli” denilen siyasal sistemin Kafkasya ve Orta Asya’daki Türk kökenli devletler olan Azerbaycan, Özbekistan, Türkmenistan, Kazakistan ve Kırgızistan’da 1991 den sonraki dönemde uygulanmaya geçiş aşaması incelenmektir. Türk Modeli’nin kendisine hasönemli özelliklerinden birisi devlet ve din işlerinin birbirinden ayrılmasıdır. 1991 yılındaki tarihi dönüşümün ardından Türk Modeline Batı ve de özellikle ABD siyasetinin bakışı, bunun bölgede uygulanması yönünde olağanüstü çabaları ve bunun sebepleri irdelenmeye çalışılmaktadır. Makalenin bir diğer ağırlıkla ele almaya çalıştığı konu da, Sovyetler Birliği’nde önemli görevlerde bulunan ve sonraki aşamada adı geçen ülkelerde Cumhurbaşkanlığı gibi önemli görevleri üstlenen siyaset dünyasının güçlü politikacılarını “Türk Modeli’ni” benimsemeye ve uygulamaya iten faktörleri incelemektir.Yazarın amacı, adı geçen ağırlıklı konuların analizi ile “Türk Modeli”nin sadece Kafkasya, Orta Asya için değil, aynı zamanda Avrupa kıtasında da barış faktörüne olası katkılarını dile getirmeye çalışmaktır.

Anahtar Kelimeler: